Ιασμός

1. ΄Ιασμος

Αθόρυβα, αστραπιαία

Περνούν οι αργοκίνητες μέρες

Τα άδεια έτη

Σιωπηλά ανθίζουν εμμένουν

Στη ζήση τα λιτοδίαιτα

Φυτά

Ανθίζουν σε αλίπαστα

Πενιχρά χώματα

Χαμογελούν στο φωτεινό ήλιο

Ακούραστα απλώνουν

Τα κλαδάκια τους

Να φτάσουν τον γαλανό ουρανό

Αρκούνται στην γρήγορη

πρωινή επίσκεψη

Στις άφωνες ευχαριστίες

Και χαιρετίες

Στα δειλά αρχαϊκά μειδιάματα

Στα  βιαστικά βλέμματα

Πίσω από δακτυλοβαμμένα τζάμια

Λευκά ευωδιαστά

Γιασεμάκια συμβιώνουν με λιγοστά

Αδυνατισμένα σιγοσβήνοντα φυλλαράκια

σε στεγνό

αφυδατωμένο κορμό

διακριτικά επιμένουν

στολίζουν

τα άναρχα γερασμένα κλαδιά

χορεύουν στην ανεπαίσθητη

ανάσα του αέρα

κείτονται ποδοπατούνται

στις αδιάφορες πλάκες