Ας καθίσουμε όλοι
Στην ενοχική μοναξιά μας
Ας μηρυκάζουμε το βαρύ
Άνευρο φορτίο του βίου
τις huge ματαιώσεις
την σκληρή ζωή
που μας μαστιγώνει αλύπητα
την απονιά των άλλων
ας θρηνήσουμε για όλα
για αυτό γαλαπαλούχ [1]
που δώσαμε
και δεν εξαργυρώθηκε
πνιγμένοι στην ηδονή της θλίψης
ἐξέχεεν ἐπὶ
τὴν
γῆν
τοῦ
μὴ
δοῦναι
ακαταπαύστως δημιουργώντας
σκαιές υπέροχες ημεροφαντασίες
ζώντας παράπλευρες ανόητες ζωές
μυραγιαζόμενοι[2]
σερνόμενοι από τα κάθετα πτώματα
πάντα
καθώς
ο γαρ αποθανών
δεδικαίωται από της αμαρτίας
και της ευθύνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου