Πεζιρκιάνος [1]
Πέρασε πάλι
Ο πλανόδιος ανθοπώλης
Γύφτος στην κοινή
Ρωμά με ευπρεπισμό
Τσιγγάνος ελαφρότερο
Τα πιο ανθεκτικά άνθη
Είναι των γύφτων
Σιγά σιγά
Περνά το ταλαιπωρημένο αγροτικό
Διαλαλεί αμέριμνος
Τα όμορφα φυτά
Την αμφίβολη κοπριά
Φτηνά πολύ φτηνά
Χρόνια επιθυμώ
Να βγω στην βεράντα
Να σταματήσω
Αχτένιστη ατημέλητη
Φοβούμενη πάντα
Πλάθοντας ιστορίες
Ελπίζοντας ότι θα τον συναντήσω
Καθώς επιστρέφω
Λίγο πιο μακριά
Να γεμίσω την βεράντα
Με καταφρονεμένα στολίδια
Ευκαιρίες
Να συντροφεύουν
τις αυτόνομες ολιγαρκείς γλάστρες
Χαμογελώντας πάντα
Για τις γαρδένιες από το Βόλο
Την καλή κοπριά
Συλλογιζόμενη αλλά
Συνεχίζοντας τα σπουδαία καθημερινά
Αμετάκλητη από το schedule
Πως θα ζήσουν οι Γύφτοι
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Ελπίζει στην καλοσύνη των ξένων
Διαλαλεί αμέριμνος αισιόδοξος
Τα βασανισμένα λουλούδια
Αντέχουν και ανθίζουν
Ανεπιθύμητα
Με υποτυπώδη φροντίδα
Σε πείσμα της χριστιανικής μας δημοκρατίας
Επιβιώνουν τριγυρίζοντας
με κουρασμένα Datsun
ανήμπορα να ανοίξουν
τις αρτηριοσκληρωμένες τσέπες
και καρδιές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου