15/11/23

γεροντάματα



 γεροντάματα 

αδυσώπητα τα γηρατειά

ορμούν

δεν αφήνουν τίποτα όρθιο

αρχίζει το σώμα να διαλύεται

άνυδρα αυλάκια

σχηματίζονται παντού

κυριαρχούν τα πλισέ

η δροσιά εγκαταλείπει άσπλαχνα

κάθε κύτταρο

ρίκνωση ξεραΐλα παντού



διάχυτοι πόνοι τριγυρίζουν

ασύστολα

οι τρίχες αφήνουν

στίφη την κεφαλή

αυτοκτονούν

οι σοροί γεμίζουν τα πατώματα

τις βούρτσες

κάτασπροι δρόμοι ανοίγονται

πλατείες έρημες



νέες γενιές σκληρές εύρωστες

φυτρώνουν

εκεί που δεν τις σπέρνουν

μουστάκια γένια

γεμίζουν το μαραμένο πρόσωπο

τα στήθη στολίζονται με πένθιμα στεφάνια

τα βλέφαρα κατηφορίζουν

να καλύψουν

αυτά που δεν κρύβονται

κηλίδες ανεξίτηλες

μαρκάρουν το δέρμα



ένα ύποπτο  ύπουλο υποδόριο λίπος

εγκαθίσταται απροσκάλεστο

αυθαίρετα συσσωρεύεται

εκεί που δεν χρειάζεται

άγνωστα είδωλα

εμφανίζονται στον καθρέπτη

θλιβερά κατηφή απορημένα

προσπαθούν

να ψελλίσουν

να κρατήσουν

τα άτιμα τα νιάτα

εξαφανίζονται με την ταχύτητα του φωτός



 

 

 

13/11/23

δεδικαίωται



πάταγε γερά στα πόδια της

γεμάτη αυτοπεποίθηση

φαίνονταν σαν να κρατούσε

τον κόσμο στα χέρια της

γόνος καλής οικογένειες

κομψή ευπαρουσίαστη

εύπορη σπουδαγμένη

με πνευματικούς προσανατολισμούς



καλό γάμο με την τρέχουσα

κοινωνική αξιολόγηση

μητέρα σύζυγος κόρη

επαγγελματίας

θα της ταίριαζε  ο χαρακτηρισμός

ελίτ



έφυγαν τα νιάτα

χήρα

άπλωσε η μοναξιά τα ατσάλινα δίχτυα της

αδιαπέραστα

παιδιά φίλοι συγγενείς

αποχώρησαν

με εχθρότητα μίσος ψυχρότητα

αθόρυβα

ανεπαίσθητα

αποκλείστηκε

στο τεράστιο αριστοκρατικό σπίτι



το τηλέφωνο σίγησε θλιβερά

τα παχιά χαλιά

απορροφούν την μοναχική της ανάσα

η κίνηση του δρόμου

δεν φτάνει

στην κορφή του κάστρου

υπήρχε

όσο υπήρχαν

όσο την φώτιζαν ο σύζυγος

το επάγγελμα 

αναρωτιέται τώρα

μονολογεί

ψάχνει να βρει το λάθος

στην άμεμπτη συμπεριφορά της

ποιος φταίει

τι φταίει



απεγνωσμένα ψάχνει να βρει

γιατί απέτυχε σαν κόρη, σαν μάνα, σαν φίλη

στον παλιό ακριβό καθρέπτη προβάλλει

μια ξένη άγνωστη  μεγάλη  γυναίκα

προσπαθεί

να υπάρξει

να βρει ένα χέρι να την κρατήσει

να την αποδεχθεί να την δικαιώσει

but  μια φράση ξεπροβάλλει

 σκληρή ανεπιθύμητη

o γαρ απoθανών δεδικαίωται



 

 

9/11/23

άγνωστος ποιητής



μιλά το σώμα του

ελαφρά λυγισμένο

όλος αγάπη στοργή

κρατά το δημιούργημα του

σαν στοργική μάνα

το μωρό της

πολύτιμο εύθραυστο

όλη η αγάπη του κόσμου

συσσωρεύεται στην

αγκαλιά της



ατημέλητος συνηθισμένος

μαλλιά πλούσια μαύρα

άναρχα

όλα δείχνουν την μοναξιά του

το fast food

αχνοφαίνεται στο υποδόριο λίπος

τα μυωπικά γυαλιά παραπέμπουν

στον πνευματικό άνθρωπο

στα χέρια του σαν αρχαίο

σπάνιο χειρόγραφο

τυπωμένο άδετο

βιβλίο ποιήματα

σαν αυτοέκδοση



προστατεύει το παιδί του

από το αδιάφορο αγχωμένο πλήθος

όλος ασυνείδητο καμάρι ικανοποίηση

ένας ακόμα ποιητής

ένας ανώνυμος συγγραφέας

αφανής μείζων

μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος

who knows

ίσως χαθεί στην ανωνυμία



αμέτοχοι κληρονόμοι

βιαστικά θα απαλλαγούν

από τον ανεξερεύνητο θησαυρό 

χαρτομάζα στην ανακύκλωση

ίσως κάποτε θα λάμπει

στα παράθυρα της TV

επώνυμος καταξιωμένος

 τα βιβλία του best seller



τώρα ακούγοντας 

παρακαλώ προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα

please watch out your personal belongings

αυθόρμητα σφίγγει

το άγνωστο άσημο παιδί του

να το προφυλάξει από την αρπαγή

από την απαξίωση  



7/11/23

Αληκτώ



Κρυμμένη στα έγκατα

Στην άβυσσο της ψυχής

Λούφαζε χρόνια η φοβερή Αληκτώ

Νικημένη από την μουσική της νιότης

Την ελπίδα τις μεγάλες προσδοκίες

Σιωπηλή ακούραστη υπομονετική

Αφανής

Περίμενε

Την φθορά της ψυχής του σώματος



Και ήρθε  τώρα

Ζωηρή φρικιαστική απωθητική

Ιοβόλο στεφάνι φορεί

Συρίζουν οι φθονερές έχιδνες

Ανοίγουν τα βρωμερά στόματα

Αεικίνητες οι ακόρεστες γλώσσες

Ψάχνουν θηράματα

Τα δόντια χώνονται στο απροστάτευτο σώμα

Εκλύεται το δηλητήριο της ανόητης οργής

Διαχέεται πλημμυρίζει τα πάντα

κυλά στο αίμα



Τα φλεγόμενα  ματωμένα μάτια

εκπέμπουν φωτιές

Αιώνιας κόλασης  

Κροταλίζουν τα πελώρια σκοτεινά φτερά

Αποτρόπαιοι ήχοι τρυπούν

πληγώνουν

τους ακουστικούς πόρους

Θεριεύει

Θριαμβεύτρια  

Θρασύδειλη



Ψάχνει και βρίσκει διόδους

σκάνε οι βαλβίδες ασφαλείας

Απελευθερώνονται τα πιεσμένα απόβλητα

Λάβα και νέφη από ανενεργά ηφαίστεια

Ξυπνούν

Ξεχύνονται

Εκτοξεύει τα φοβερά βέλη της

Την ακατάσχετη οργή

Την τρέλα την μανία  

Οίστρος αδιάκοπα κεντά το κορμί

δεν υπάρχει αναπαμός



Σαν σβούρα η ψυχή γυρίζει

από αόρατα οδυνηρά χτυπήματα

στρεφτού μαστιγίου

Μαινάδα εγκλωβισμένη σε σάρκινη φυλακή

οδύρεται ουρλιάζει

αγωνίζεται μάταια

η κουρασμένη λογική

να καταπραΰνει να ησυχάσει

την Άδραστο την άληκτη ατελείωτη  Αληκτώ



 

4/11/23

υποταγμένες desires

 


Αψίκορα νεαρά αρσενικά

Έτοιμα για καυγά

Ακονίζουν τα κέρατα τους

Να συγκρουστούν

Μέχρι τελικής πτώσης



Αχνά διακρίνεται

Υποβόσκουσα ασυνείδητη

Ερωτική επιθυμία

Να αλληλοφαγωθούν

Να διαλυθούν

Μέσα στον ιδρώτα της πάλης

Οι ανάσες ασθμαίνουσες

Τα σώματα φλεγόμενα εξαντλημένα

Κάθε κύτταρο ζωντανό παλλόμενο

Εκρήγνυται

Black Hole

Βία πόνος δύναμη

Τυφλό ασίγαστο πάθος



extermination

ανείπωτες desires

βρίσκουν διέξοδο

στην ψυχρή εχθρότητα

ελάχιστες αναγκαίες

λέξεις εκφέρονται

με δυσκολία

κρυφές γρήγορες

ματιές

θωρούν ντροπαλά

το κρυφό σκοτεινό unconscious

αντικείμενο του πόθου



δραπέτες επιστρέφουν

στην φυλακή τους

στην τρέχουσα αποδεκτή οδό

υποταγμένες

υπάκουες

ματαιωμένες