Απροσδόκητα αναπάντεχα
Συνάντηση απρόσμενη
Εμφανίστηκες
Anastasia
Δραπέτευσες πάλι
Άφησες ξανά
Τους ασφαλείς θαλάμους
Τα κάθε είδους medicine
Εγκατέλειψες τους ακλόνητους
Αμφιβόλου χρώματος
Τοίχους
Πέταξες στην ελευθερία
Στους βρώμικους δρόμους
Έγινες ένα
Άγριο στρουθίο
Άφησες την θεία πρόνοια
Να φροντίζει
Δεν μεριμνάς
Για φαγητό
Για στέγη πάνω από το κεφάλι σου
Ξαπλώνεις
Στις χιλιοπατημένες πλάκες
Στα χαραγμένα παγκάκια
O κεντημένος ουρανός
Σκεπάζει τα όνειρά σου
Εκθέτεις την ξεχωριστή παρουσία σου
Ακούς τους ήχους της ζωής
Ανακατεύεσαι με βιαστικούς
Αδιάφορους διαβάτες
Το βλέμμα τους πέφτει
Τρομαγμένο πάνω σου
Επιστρέφουν ταχέως
Στην άνυδρη ζωή τους
Δεν υπάρχει σπίτι για σένα
Οικογένεια
Απόκαμαν όλοι
Ο κόσμος σου
Βίαιος άγριος
Εμμονικός,
Αόρατος και τρομερός
Ολοένα πετά από πάνω σου
Η φοβερή η Άτη
Σαν την φτωχή Ιώ
Φύλακας σου
ο πανόπτης ΄Αργος
με τα χίλια του μάτια ανοικτά
Ξεφεύγεις
Τρέχεις να προστατευτείς
από τον αιμοδιψή οίστρο
πλάνης
τι ζητάς τι ψάχνεις
χαμογέλασες
εδώ θα με βρεις
στην σκιά
θερμό το αγκάλιασμα σου
σε άφησα μόνη
στη σκοτεινή σκιά
του πολυάσχολου κόσμου
