21/4/24

εγκαρτέρηση



συνάντησε τον άσπλαχνο  Άρχοντα

τον πικροχάροντα

με το κοφτερό δρεπάνι

ψυχρό ανελέητο άκαρδο

του έστειλε το μήνυμα

ότι τον καρτερεί

ήξεις αφίξεις του ψιθύρισε

ήρθαν οι  προπομποί του

η άθλια αρρώστια  



ίσως σε επισκεφτώ λίαν συντόμως

μπορεί και να σε αφήσω

φιλοπόλεμος Αττίλας

εσύ η επιστήμη και εγώ

η μάχη θα έχει ενδιαφέρον

σκληρή επώδυνη

μέχρι εσχάτων

παλεύει το σώμα

έρμαιο



μία μία εγκαταλείπουν

οι ντροπές

οι δυνάμεις λυγίζουν

αγγελοκρούονται

πέφτουν παραδίδονται

ζωντανεύουν

στητές γενναίες

θάρρος ελπίδες

αναζωπυρώνονται

ηρωικοί φοίνικες

ξεπροβάλλουν από

τις καμένες σάρκες



η θλίψη κρύβεται

βαθιά στις υγρές κόρες

κάθε μέρα μια αιματηρή νίκη

ο ήλιος ξεπροβάλλει

από τα πυκνά σύννεφα

μια καινούργια μέρα

χαμογελά

εγκαρτερέσου



  

illusion

 illusion [1]



νοστάλγησε το άπιστο φευγαλέο κορμί

την αρσενική ευωδιά του

καυτού ίδρωτα

το συνηθισμένο αντρικό σώμα

το τριχωτό στέρνο

τα δάχτυλα όργωναν

τις ατίθασες σκληρές τρίχες



τους ακανόνιστους άναρθρους ήχους

την ψευδαίσθηση της ευδαιμονίας

την απτή απατηλή  κορύφωση

τις άναρχες μπερδεμένες εικόνες

οράματα διεγέρσεις αμφιβληστροειδούς

να είναι εκεί

και πολύ μακριά



να ίπταται υπεράνω

των σκληρά αγωνιζομένων πτωμάτων

παροδική στιγμιαία ανάσταση

παρούσα και απούσα

υποκείμενο αντικείμενο συγχρόνως

αναζήτηση θαλπωρής αγκαλιάς 

αμβροσία και νέκταρ

γλυκόπικρο Ταντάλειο  νερό

κυλά αδιάκοπα

χάνεται στον ωκεανό της θλίψης

 


 

 



[1] ψευδαίσθηση

12/4/24

ενίοτε



γέμισε ανθούς

το στείρο μπαλκόνι

φούντωσαν τα λουλούδια

άνθισαν

οι ασπροκόκκινοι κρίνοι

ξεχύνονται από παντού

επισκιάζουν τους συγκατοίκους τους

οι λεπτόψηλοι βλαστοί

καμαρωτοί

αγέρωχοι αντιστέκονται

στα μποφόρ



ασταμάτητα τα στρουθία τιτιβίζουν

τσιμπολογούν

παίζουν στις αυτοσχέδιες πισίνες

σαν ξέγνοιαστοι έφηβοι

οι δεκαοχτούρες

αδιάντροπα ερωτοτροπούν

μοιράζουν το σπυρί

χέζουν αδιάφορα



η άνοιξη εύρωστη

εύσαρκη ελπιδοφόρα

γενναιόδωρα

ραίνει ασταμάτητα

την βεράντα

με τα εφήμερα δώρα της



αθέλητη μελαγχολική αισιοδοξία

απλώνεται

τόσο λίγα

τόσα πολλά

la vive est belle

ενίοτε



 

2/4/24

έρημος



καλοκαιρινή σκονισμένη άνοιξη

πασχίζει να επιβιώσει

η γαία στέλνει

προμήνυμα

την αρχαία κόνιν

έρχεται σταθερά

να καλύψει τα πάντα



έρημος

απλώνει τα  άγονα πλοκάμια της

πολλαπλασιάζεται γεωμετρικά

γόνιμη στειρότητα

κοχλάζει φουντώνει

εκσφενδονίζεται

αθόρυβα

κυρίαρχη

ταξιδεύει

χωρίς καράβια

χωρίς περάσματα



ο ήλιος φυλακισμένος

πάπλωμα θολό

βαρύ αποπνιχτικό

θερμαίνει τα πάντα

αόρατα μικροσταγονίδια

εισχωρούν παντού

γύρη άμμος σκόνη ιχνοστοιχεία

γίνονται ένα



ουκ βλέπετε ουκ ακούετε

ψίθυροι

ακαταλαβίστικοι

στοιχειώνουν τον αέρα

εικόνες αντικατοπτρισμοί

σκλάβοι

κυνηγημένοι

πεινασμένοι

δολοφονημένες ψυχές

οάσεις

περιπλανώμενοι Βεδουίνοι

μουσικές της ερήμου

υπομονετικές καμήλες

χοροί δερβίσηδων

εκμετάλλευση λειψυδρία poverty



ακάλεστη ανεπιθύμητη

έρχεται

στρογγυλοκάθεται άνετα

στα γυαλισμένα κενά έπιπλα

τα θολώνει τα ζεσταίνει

απομακρύνεται με επιμονή

ξανάρχεται

διακριτική πεισματάρα



αυτή την εισβολή

δεν την εμποδίζουν

φράχτες περιπολίες

σύνορα

άχρηστα τα διαβατήρια

άδειες εισόδου

επίσκεψη

από μακρινούς ξεχασμένους συγγενείς



1/4/24

σαϊτιά



καλοκαιρινή θολερή

άνοιξη σκορπά

αφειδώς

την σαγηνευτική της

ευωδιά

σε όλη την σκονισμένη πόλη

όλες οι καρδιές

αθέλητα σκιρτούν

στην διφορούμενη μυρουδιά

ζωή και θάνατος

αντάμα

love και πίκρα

τυλίγουν τα πάντα



αφηρημένοι  βιαστικοί

περπατούν οι κάτοικοι

αναπάντεχες αχειροποίητες  σαϊτιές

αιφνιδιάζονται

σταματούν μια στιγμή

γλυκόπικρα χαμόγελα

στα σφραγισμένα χείλη



άνοιξη άνοιξη

γλυκύτατό μου έαρ

τρυφερό  απατηλό

απρόσιτο

με τις εύθραυστες ελπίδες

μυρωμένο νερό που κυλά

σε άδεια χέρια



 

29/3/24

ευωδία



απλώθηκε η μυρωδιά

των εσπεριδοειδών

ευωδίασε η άχαρη

βρώμικη πόλη

για λίγο

αθέλητα χαμόγελα

στα βλοσυρά πρόσωπα



ήσυχη σεμνή

ακουμπά απαλά

τα ανικανοποίητα κορμιά

γλυκόπικρη αιχμηρή ελπίδα γεμίζουν

εφήμερη

το αόρατο

αγγίζει ευαίσθητη σάρκα

σαλεύει ξυπνά

παραλύει

παραδίδεται αμαχητί



απλώνει τα χέρια

να κρατήσει

την απτή φευγάτη ψευδαίσθηση

χάνεται στην θολή  βοή του κόσμου

ανακατεύεται

με την βρώμα των σκουπιδιών

υπερισχύει

πολεμά και διαλύει

τα νέφη των καυσαερίων




σιωπηλά φύλλα

και άνθη

ανεπαίσθητα ψιθυρίζουν

υπόσχονται ειλικρινά

όνειρα απατηλά εύθρυπτα

που  σβήνουν

με την πνοή του ανέμου

ραίνουν τα ανισόρροπα πεζοδρόμια

λευκοί βελούδινοι εύθραυστοι τάπητες

συνθλίβονται 

νύμφες ανύμφευτες

 

28/3/24

Τέλη



I am thinking about you

I know i m fool

Μα σαν παραπονεμένο πεινασμένο

συρρικνωμένο νήπιο

Λιγουρεύομαι  

τα ανθυγιεινά ζαχαρωτά

Στο ολοφώτιστο λούνα παρκ

Όλο ζάχαρη που κολλά  παντού

Σε λιγώνει



Δεν είναι για σένα Το γλυκό

 Έχεις και διαβήτη όπως σου είπε

Αυστηρά κάποια φορά

Η προ εμμηνοπαυσιακή καρδιολόγος

Ή προδιαβήτη κατά τον σοβαρό γιατρό

Όλα καλά τα βρήκε το συνηθισμένο τσεκ απ

Και όλο σε τριβολίζει

Το  Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών,

ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά

φοβάσαι ότι θα είναι επαίσχυντα



θα έρθει η τρέλα

θα σε αγκαλιάσει τρυφερά δυνατά

στην αρχή

δεν θα ξαναφύγει 

θα ριζώσει

κλοιός αδιαπέραστος

ο νους σαλεμένος

τρέχει ανυπόδητος

ρακένδυτος

αναζητεί κόσμους

βασίλεια

να βασιλεύσει

απόλυτος άρχων

θλιβερός



επιθυμίες ανεκπλήρωτες

γυρνούν και απαιτούν

τα εαυτών

ζητούν αξόφλητα γραμμάτια

situations αμήχανες ντροπιαστικές

αφελείς  

ανόητες ενοχές

κοχλάζουν

ερινύες αποτρόπαιες

ακούραστα εφορμούν

θέλουν κι αυτές τα απλήρωτα χρέη



στα φοβερά τέλη επανέρχονται

τα παραμελημένα τέλη

βρικόλακες αχόρταγοι 

is madness coming 



27/3/24

ζάντενα



ζάντενα[1]

κόλλησε

στον παραπαίοντα  νου

σιγανά σιγανά

αθόρυβα

επιθυμία ανεκπλήρωτη

τρελή και ανεδαφική

γέμισε το κορμί



με θλίψη διακριτική

σαν αφρικανική σκόνη

κάλυψε  τα πάντα

σκοτείνιασε ο ουρανός

ο ήλιος χάθηκε

τα πουλάκια σώπασαν

οι σκύλοι θλιμμένοι έγειραν

τα κεφάλια τους

οι γάτες αδιάφορες γλείφονται

πικρό μειδίαμα

σε μαρμαρωμένο face





[1] η ζάντενα = τρελή,

 

ημεροφαντασίες



μια τόση δα ανόητη ματαιόδοξη σπίθα

ωχρή ισχνή τρεμοσβήνουσα

ασθενική αρκεί

για να δημιουργηθεί

εκ του μηδενός

άυλη πυρκαγιά

τα καίει όλα

σκορπά σταχτάρα



φωτίζει γλυκά

το βαθύ σκοτάδι

θερμαίνει την παγωμένη ζωή

θέρμη απλώνεται στο πεθαμένο  κορμί

τα χέρια θαλπερά  βελούδινα

ο Άντερσεν ωχριά

ιστορία αγάπης

ανύπαρχτης και απτής

γεμίζει τον νου

δημιουργικός ακούραστος

πλάθει

αναμορφώνει

κόβει ράβει το ανύπαρκτο

αποκτά υπόσταση



κυριαρχεί ο έρωτας

αθώος πάντα

ωραίος και δυνατός

δυνατά τα αδύνατα

κορμιά ονειρεμένα

φευγαλέα

διανύουν

στριφογυρίζουν

βαλσάρουν



στο αχανές σύμπαν

στοργικό φιλόξενο

ηλιόλουστο χαρωπό

ρομαντικός ηδύς εγκιβωτισμός

σε ψυχρό αδιάφορο κλουβί 


 

26/3/24

ενεργητικός κηφήνας



τριγύρναγε από ύπερο

σε ύπερο

λαίμαργος

αχόρταγος

στριφογύριζε αδιάκοπα

δεν έμενε σε σταθερή κανάρα

καβαλάρης πλάνης

και πλάνος



έτρεχε

γευόταν τα πεινασμένα κορμιά

και αυτά τα ταλαίπωρα

περίμεναν τον ξαφνικό επιθυμητό ερχομό του

ήλπιζαν πάντα σε κάτι περισσότερο

σε κάτι καλύτερο

νόμιμα και μόνιμα κρεβάτια

στεφάνια και παιδιά

πάνες και σαλιάρες

νοικοκυριά και κατσαρόλες



φευγάτος πάντα αυτός

άκαρπος επικονιαστής

ρούφαγε άπληστα το γλυκό νέκταρ

από ζεστά φιλόξενα ηλιόλουστά  κονάκια

παροδικοί τόποι αναψυχής

παγιδεύονταν

αραιά και πού 

έσπαγε εύκολα τα γλυκερά δεσμά

άνοιγε φτερά

για άλλες γειτονιές  

για άλλες αγκαλιές

μυρωμένες στολισμένες

καρτερικές



έφευγε και επέστρεφε

πονηρός Οδυσσέας

μάγισσα Κίρκη  νύμφη Καλυψώ παρθένα Ναυσικά

κ.α.  άγνωστες πολλές

χωρίς  συγκεκριμένη Penelope

εδέβαν τα χρόνια

βάρυνε η ψυχή

και το κορμί γέμισε

με ανεπιθύμητο λίπος



οι επιθυμίες σιγοσβήνουν

τα ταξίδια σταμάτησαν

ελλιμενίστηκε probably

σε άγνωστους ήσυχους καθημερινούς τόπους

αναπολώντας κούφιες περασμένες διαδρομές