31/5/15

οὖλον Ὄνειρον



Έλιωσαν με μιας
στα όξινα κοινά λόγια
Οι σκληρές σωστές αποφάσεις
Ξεχάστηκαν
Εύθρυπτα φθινοπωρινά φύλλα
Διαλύθηκαν αβίαστα
Στην ήρεμη εκπνοή
Δοτικότητα
Στο επιθυμητό
ολον[1] νειρον
χωρίς ίχνος αντίστασης
χιονολούλουδο
σε ζεστές παλάμες
πτίλο
στον απαλό Ζέφυρο
σε άλλες θελήσεις
γλυκόπικρο δειλινό
οι καιροί ου μενετοί
ασυγκίνητη ακηδία
ραγίζει  το σκοτεινό κουκούλι
Transforms
εφήμερα υμενόπτερα
δραπετεύουν
στην  απέραντη φονική
τέφρινη αίθρα[2]


[1] ολον =πλάνο
[2] αίθρα = ο καθαρός ουρανός, καλοκαιρία

30/5/15

Αμετροεπής



Βόλτα στους κακοφωτισμένους δρόμους
Αναχάπαρα[1] εχπαράγα[2]
Ρανίδες ύδατος
Με επανέφεραν στην πραγματικότητα
Αγανάκτηση
Πάλι ποτίζουν φυτά και μένα
καθαρίζουν
Προχώρησα βιαστικά
in a while  τα ίδια
σήκωσα ψηλά το κεφάλι
σύννεφα
ξέφευγαν με δυσκολία
λίγα δάκρυα
συνέχισα ακάθεκτη
αψήφησα τον βουρκωμένο ουρανό
μαυροφορεμένοι οι συνονόματοι
του Θερσίτη
αλλά τι άλλο χρώμα
μπορούσαν να φορούν
ταιριάζει το ροζ στις δυναμικές παρεμβάσεις
καμία σχέση με τον μυθικό
χαμένο πιο άσχημο άνδρα
που είχε έρθει στο Ίλιο
στο σκοτάδι φάνταζαν, ήσαν
ωραίοι
γερά κορμιά
εμφανίσιμοι
περιποιημένοι
θα ήθελα να αρχίσω
συζήτηση
να κουβεντιάσω
να μάθω
λάκισα βεβαίως
μοναχική όψιμη
εύκολα παρεξηγήσιμη  
φόβος για τις μυστικές υπηρεσίες
έχω φάκελο άραγε
θα μου φτιάξουν
θα ενισχυθεί  
επειδή περνώ και ξαναπερνώ
στον πεζόδρομο
έξω από τον χώρο ανατροπής
σπίλωση
ελευθερία, ελευθερία,
θεωρητικά
άφωνη  κρυπτοθαυμάστρια
καλά εγρωνίζω
τίποτα δεν άλλαξε
ξυλοφορτώνονται
οι κακομούτσουνοι θρασείς
φτωχοί κοινοί στρατιώτες
εκφέροντας την όποια αλήθεια τους
λυπούνται αλλά γελούν οι υπόλοιποι
απομακρυνόμαστε
χωρίς αλληλεγγύη
σκουπίζουν μοναχοί
τα δάκρυα
καμαρώνουν, θαυμάζονται
προσκυνούνται
οι κρατούντες το σκήπτρο

ωραία μυρίζουν οι περικοκλάδες



[1] αναχάπαρα =απροόπτως, ξαφνικά

[2] αχπαράζω = τρομάζω

29/5/15

διαδρομή



Έχετε ψιλά ρώτησε
Ο νυχτερινός ταξιτζής
Γιατί είμαι στριμωγμένος
Μόλις χάλασα ένα πενηντάρικο
Πόσα ψιλά
Περίπου τέσσερα ευρώ
Σας κάνει το πεντα-ευρω
Εντάξει
Εδώ σταματήστε
Παρακαλώ
Να παρκάρω 
Εκεί έχει κοντά στις κυλιόμενες 
Μην με δυσκολεύετε
Οκ
Αλλά για ένα λεπτό
Έχασα το μετρό
Η φωτεινή επιγραφή
Έγραφε έντεκα λεπτά για Ελληνικό
Έσβησε 12 λεπτά για Ελληνικό
12 στην επόμενη ανταπόκριση
12+12 =24
στις υπόγειες αποβάθρες
να φαντάζομαι
το εισιτήριο ισχύει για 70 λεπτά
θα προλάβω
το κινητό δεν είχε σήμα
βάδισα προς την έξοδο
είχα plenty of time
unexpectedly
συρμός εισήλθε
πέντε λεπτά αναβόσβησε
στρογγυροκάθησα
στο άδειο φωτεινό βαγόνι
στους σκοτεινούς δρόμους
  


Dreaming


Dreaming ακατάπαυστα

Ο νους αεικίνητος
Δημιουργικός
Φανταστικές ιστορίες
Με φυσικά πρόσωπα
Σκηνοθετεί αλλομίαν
Τα καλά και συμφέροντα
Του εαυτού
Astonishing plays
Παντοδύναμος κυρίαρχος
Εχθρός θανάσιμος
Του διαλογισμού
Δραστήριος
Πληρώνων με ευκολάδα
Τον αδυσώπητο πενιχρό βίον
Τρέχει προς την υπέροχη
Ημεροφαντασία
Χάνονται οι γκρίζες πολυκατοικίες,
Οι ρυπαροί  δρόμοι
Η αναζωπυρωμένη κίνηση στους δρόμους
η μυρωδία των καυσαερίων
μετατρέπονται σε τόπον χλοερόν
τα τριβόλια της ψυχής
χιονονιφάδες λιώνουν
στον τρυφερό χαμογελαστό ήλιο
άοπλοι οξυπόλυτοι  στρατηλάτες
στους αγαπημένους μίζερους δρόμους

28/5/15

Προς αποκατάσταση



Ax ρε τέως υπουργέ
Ήγγικεν η ώρα της αποκατάστασης
Ασήκωτη και η επιστροφή
Ωσάν τη δικαίωση διαζυγίου
Μας την έκανε το προσφιλές
Έτερον ήμισυ
Κεραυνός εν αιθρία
Η απόρριψη όχι αίτηση
αλλοεθνές δίκαιο
Μας έδωσε τα παπούτσια στο χέρι
Και εκεί που νομίζαμε ότι
Εμείς είμαστε και κανείς άλλος
Βρεθήκαμε ζήτουλες
Τώρα μετά από τρέξιμο
Μετά από κάθε είδους
Αγώνες
Χαριεντισμούς με την κατάθλιψη
Ξεφτιλισμούς  τρεξίματα
Δικαιωνόμαστε
Επιστρέφουμε
Που
Πως
Στους  ουδέτερους στην καλύτερη περίπτωση
Πρώην συνάδελφους
Σε ραγισμένη εργασία
Με παράπονο σωστό ή λάθος
Πάλι από την αρχή
Κοιτάζοντας γύρω γύρω
Για την επόμενη μαχαιριά
Ψάχνοντας μαθητές ώρες
Συναδέλφους
Απογοήτευση και εσύ
Το μεγαλεπήβολο σκληρό σου σχέδιο
Κατέρρευσε
Προσέφερε άραγε κάτι
Εκτός από πόνο
Βοήθησε στην κρίση
Ίσως κράτησε σούζα τους υπόλοιπους
Αμείλικτη συνεχίζει η ζωή την πορεία της
Τα στελέχη ασήμαντα
Το γένος πρέπει να επιβιώσει
ο σώζων εαυτόν σωθήτω

27/5/15

ομεύων



 













Έγραψα βαρύθυμα
Ένα δυο τραγουδάκια
Κάτι έκανα και σήμερα
Like homework
Αφέθηκα στην ραστώνη
Και τα πουλάκια σήμερα
Υποτονικά κελαηδούν
Αφήνομαι
I need desperately a cup of coffee
Να γνεφίσω[1]
Θα βρέξει δεν θα βρέξει
Ονειρεύομαι
Χάνομαι
Κοιτώ από μακρόθεν
Τη λίστα με τα πρέπει
Αποστρέφω το απλανές
Βλέμμα
Όλα μπορεί να γίνουν αργότερα
Πολύ αργότερα αύριο
Μεθαύριο
Εις τον αιώνα τον άπαντα
There's plenty of time
Ενδίδω στην ανυπαρξία
Στη μαγιάτικη νάρκη
Ορθάνοιχτοι οι οφθαλμοί μου
Σε –σας ονειρεύομαι
Σε-σας  σκέφτομαι
Χαζομειδιώ
Αφήνομαι στα daydream
Το γροικώ δεν θα σε-σας δω
But always ομεύων [2]



[1] γνεφίζω = ξυπνώ, ξεμεθώ

[2] ομεύων = ελπίζω, προσδοκώ

Χάθηκες




Χάθηκες ανεπαίσθητα
άφησες ένα σιγανό καημό,
Είπες
Αστήριχτα λόγια
Λεπτή κλωστή
Έλιωσε στο χρόνο
Ξεφτίζουν τα πρόσωπα
Οι θαλπωρές παρουσίες
Ασυνείδητες πληγές
Ανία
Κουράστηκε η ελπίδα
Ενέδωσε στην άτεγκτη καθημερινότητα
Ασαφείς επιθυμίες καταπιεσμένες
Ο νους γυρίζει με παράπονο
Στη διακριτική παρουσία
λέξεις που δεν ειπώθηκαν
σπόρος που δεν ποτίστηκε
μαράζωσε σε σκληρά προσωπεία
άνυδρος 
έγινες
εκείνων που είναι
για μας χαμένοι

Ακλόνητοι



Ως όναρ παρέρχεται
Χάνεται στα Ηλύσια Πεδία
Ποιος είναι σκληρότερος
Ο θάνατος  ή η τρέλα
Εμμονικοί και οι δύο
Δεν παρεκκλίνουν εκατοστό
Από τα θέλω τους
Ακούραστοι
Ακλόνητοι  
Βαδίζουν τον μόνο σωστό
Δρόμο
Το δικό τους
Εξαντλημένοι οι λοιποί
Αποδέχονται αναγκαστικά
Αυτό που δεν πιστεύουν
Αυτό που δεν θέλουν
Κατασπαράζει ο θάνατος την σάρκα
Κατασπαράζει η τρέλα την ψυχή
Σέρνονται τα άμοιρα σώματα
Πίσω από αφηνιασμένες άμαξες
Σε κακοτράχηλα μονοπάτια
Αντηχεί ο ήχος του μαστιγίου
Ουρλιάζει από ξέφρενη ηδονή
Ο αναβάτης
Ο πόνος σύντροφος πιστός
Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί

18/5/15

Δον Κιχώτης




Like thief
Τριγυρνάς αναζητάς
Την κατάλληλη στιγμή
Για να λεηλατήσεις αριστοτεχνικά
Την παραπαίουσα ψυχή μου
Επιμένεις συνεχίζοντας
Την αδιάφορη μικροαστική σου ζωή
Παραμονεύεις συγχρόνως
Παραπαίεις
Ήξεις αφήξεις
Άψογος
Ουδέν έχω να σου προσάψω
Αφήνεις αλαζονικά τα ίχνη της
Αδιαμφισβήτητης εξουσίας σου
Απομακρύνεσαι σίγουρος
Κατακτητής
Σε είδα στο ύπνο μου
Να ξέρες πόσο με πονάς
είναι οδυνηρό που σε είδα ν' αστράφτεις
μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη
.
But now i am free
Σπαλίζω
Με ρεμάλια τα χάσκοντα κενά
Με λένε Δον Κιχώτη
Και είμαι καλά

17/5/15

Λαίλαπα





Αλυχτούν τα θεριά
Ζητούν να σπάσουν
Τις δυνατές αλύσους
Καταπιεσμένα
Σε διαρκή χειμέρια νάρκη
By accident
Μουθουρίσκουνται[1]
Άγρια μάχη
Λάβα
Περιδινίζεται
Λαίλαπα  
Αναζητά δίοδο διαφυγής

 














Παιχνίδια εξουσίας
Παντοκρατορίας
Υποταγής
Αταβιστικά ένστικτα
Δαμασμένα
Εδόθη ολίγην γαία
Για συγκατοίκηση
Οι δούλοι ξεσηκώθηκαν
Απαιτούν τα των εαυτών
Ο τετράποδος εαυτός
Αναβιώνει
Νυν υπέρ πάντων αγών



 















Εντάμα
Θανατηφόρα
Πυρηνική Σύντηξη
Εξάχνωση
Σκορπίζονται τα κβάντα
Στο απέραντο
Αδυσώπητο σύμπαν



[1] μουθουρίσκουμαι = ξυπνώ μουγκρίζοντας

κρόμμυον



Εισδύει το κοκκάρι
Στην γόνιμη γη
Σάρκινα χέρια
Μηχανές
Ήλιος, φως, χώμα
Υφαίνουν τη ζωή
Δειλές ριζούλες απλώνονται
Σφικτά αγκαλιάζουν το χώμα
Διστακτικά τα φυλλαράκια
Διαπερνούν την σκοτεινή γη
Αναδύονται
Υψώνονται καμαρωτά
Στο ζωοδότο φως
Δένει υπόγεια ο καρπός
Στρογγυλεύει
Γεμίζει
Θαυμαστά αιθέρια έλαια
Είσοδος στον απρόοπτο κόσμο
Εύρωστα ζουμερά
Πράσινα φύλλα
Σκουριασμένα αφημένα
Άνυδρα
Βίαια αποσπάται
Ο πολύτιμος βολβός
Υγιής σφικτός
Έκδυση
Ένα ένα απομακρύνονται
Τα πέπλα
Εκλύεται διαχέεται άφθονο
Σκληρό αλλήλ-προπυλ-δισουλφίδιο
Ρέουν τα δάκρυα
Κατάδυση στη σκοτεινή
Άβυσσο
Εικόνες της ανεξερεύνητης
ζωικής καταγωγής
Τρομακτικές
Ανεπιθύμητες
Δακρύρροια
Αυξάνει
Εξαγνισμός
καυτά δάκρυα
διαστέλλονται οι ρινικές θαλάμες
απελευθέρωση
κουτάλες
εξουδετέρωση της αψάδας 
Νόστιμον υγιεινό έδεσμα


15/5/15

Πολυχώρος



Σύγχρονο καραβάνι
Συνωστίζονται στα βαγόνια
Κάθε καρυδιάς καρύδι
Το μεγάφωνο ανακοινώνει
Σταθερά τις προσεχείς στάσεις,
Mind the gap
Mind the personal belongings
O ανελκυστήρας δεν λειτουργεί
υποδείξεις
Αθέλητα δυσάρεστα ικανοποιείται
Η ανάγκη της ανθρώπινης επαφής
Εκλείπει από τις καθημερινές
Συναναστροφές
Φύσει κοινωνικόν ον ο άνθρωπος
Απέχθεια στο συγχρωτισμό
Των μέσων σταθερής τροχιάς
Καίρια χρήσιμα δευτερόλεπτα
Για αποβιβάσεις
Κλάσματα δευτερολέπτου
Αγχώδεις αναμονές
Επαίτες
Προβληματισμοί
Ηθοποιία
Πραγματικότητα
Άπειροι Μονόλογοι πόνου
Χώρος μελέτης
Ποικίλα έντυπα
Μεγάλα μικρά βιβλία
Κινητό Αναγνωστήριο
We are Europeans
Πολιτισμένοι
Ακουστικά
Μουσικές
Παιχνίδια
Ατελείωτοι τηλεφωνικοί
Διάλογοι
Strangers
Αρνητικά ιόντα
Υπογείως υπέργεια
Κινούμεθα
Αγληγορούμε [1]
Επίτευξη
Θολών στόχων



[1] αγληγορώ =βιάζομαι, γρηγορώ

14/5/15

αγριολούλουδα





Φευ η έλλειψη κονδυλίων
Η ανοργανωσιά
Βρίθει
Ξεχειλίζει χρωμάτων το Πάρκο
Αφήνουν όλα τα αγριολούλουδα
Να ανθίσουν    
Κάθε εκατοστό πολύχρωμο
Συνωστίζονται όλα
Ξεπηδούν από παντού
Τα πανέμορφα λουλουδάκια
Καμαρωτά
Μικρά μεγάλα
Λίγα πολλά
Άριστοι συνδυασμοί χρωμάτων
Τέλεια σχήματα
Προκλητικά διακριτικά
Αρώματα διαχέονται
Σαγηνευτικά
Παραλύουν



Ζουζουνίζουν ευτυχισμένα
Ζαλισμένα τα έντομα
Πετούν αναποφάσιστα
Στιγμιαία χάδια
Σφικτοί παρατεταμένοι εναγκαλισμοί
Χάρμα οφθαλμών
Η φύση σε όλο της
Το μεγαλείο
Αν υπήρχε φροντίδα
Θα ξερίζωναν όλα
Τα κρίνα του αγρού
Καταμάθετε
Let τη φύση να ανθίσει
Σε κάθε σπιθαμή
Επιφανειακού χώματος
Άναρχα όμορφα
Εφήμερα

 


Be prepared



Μετράς τον χρόνο
Που θα με συναντήσεις
Like φιλάργυρος
Τα χρυσά φλουριά του
Η αζέστατη πούφια[1] ζωή σου
Πληρώνεται από την προσδοκία
Ανάλαφρα τα βάσανα
Στη σκέψη μου
Μεταμορφώνεται η επιθυμία μου
Ενσαρκώνεται
Η αύρα μου
Διαλύεται η ματαιότητα
Όλα πρωτάνοιξη
Γλυκό ευλογημένο κρασάκι
Ανάλαφρη ζαλάδα
Νερό δροσερής πηγής
Μύρα της άνοιξης
Διαχέονται στην άοσμη
Ύπαρξη σου
You will be alive
Θα αισθανθείς
Θα υπάρξεις
Misery θα ηττηθεί
I am coming
Be prepared for the υπέροχη life


[1] πούφιος = άδειος, κούφιος

γουρπάνιν



 
























Αταβισμός
Προσφορές, σπονδές
Χοές, Τάματα
γουρπάνιν[1]
Αιματηρές θυσίες
Στην εσχάρα του έρωτα
Ρέει το άϋλο αίμα
Άφθονο
Τάματα
Εξαντλούνται οι πόροι
Όλα θυσιάζονται αγόγγυστα
Ηδονικά  
Στη ζωοδότρα παρουσία
Του έτερου
Πληρώνεται αδρά
Ο έρωτας
Η αγάπη
Ατελείωτο αλισβερίσι
Καίγεται η σάρκα
Η ψυχή
Μασκαρεμένες πληρωμές
Νόμιμη υποκριτική Ιεροδουλία
Elimination
O εαυτός
Φρικιαστική αποδεχτή
Θυσία,
Εξουθενωτική ελπίδα,
Λαμπρό κάτοπτρο
Διαστρεβλωμένο είδωλο
Υπέροχη εικόνα
Επιθυμητού
Σκαιές τέφρινες
Ζωτικές ονειροφαντασίες



[1] γουρπάνιν=θυσία, θύμα

13/5/15

Αγριοαγκινάρες



Hopeless αναμένω
Νεύμα αναζήτησης
Ανεπαίσθητη κίνηση
Προς την αναμένουσα 
Απελπισμένη κόρη
Άκρα του τάφου η σιωπή
Κραταιά, ισχυρή,
Σκληρή
Η τυχόν αγάπη σου
Σαν την αγριοαγκινάρα
Αιχμηρά αγκάθια
Για μια στάλα
Εύγεστης τρυφερής σάρκας
Γιομάτης
Ελιξίρια ιχνοστοιχεία
Τραυματίστηκαν
Πληγές εγέμισαν
Τα μαλακά μόρια
Από τις βρασμένες
Αγριοαγκινάρες
Έχασαν το χρώμα τους
Ολίγον εμαλάκωσαν
Οι προστατευτικές ακίδες
Προσεκτικά φαγωμένες
Πολύς κόπος άγχος
Κάλλιο οι καταψυγμένες
Τρυφερές
Ασπάλιστος ο νους
Αναμένει
Τρώγωντας
Επικίνδυνα σπάνια γάρτικα[1]


[1] γάρτ(ιν) - λαχανικό του οποίου παρήλθε η εποχή

12/5/15

Κομπόστ



Άπλωσα τη σκόνη της θλίψης
Αθέλητα στην ανίσχυρη ψυχή σου
αστραπιαία 
Πονάνε οι άκακες λέξεις
Η εν δυνάμει ποιήτρια
Χωρίς εκούσιους αναγνώστες
Εδιαβάστει 
Προβληματισμός
Τι δεν πληγώνει
Ηδονή της δυστυχίας
Του πόνου
Αξεπέραστο ταμπού η χαρά
Άφθονο κομπόστ
Χημικά λιπάσματα
Να ανθίσει η λύπη
Αστερόσκονη της ματαίωσης
Ισχυροί άρρωστοι δεσμοί
Με το μέλανα θυμικό
Ας δούμε μια ταινία
Με περιπέτεια
Οι καλοί αγωνίζονται
Νικούν το κακό
Και βρίσκουν την πραγματική αγάπη


8/5/15

Περιπλάνηση στον Αχέροντα



Πανίσχυρος δικτάτωρ
Παγερός αδίστακτος
Απρόβλεπτος
Αλόγιστος
Σείει άνετα
Το διακοσμητικό δρεπάνι
Αμίλητος κατασκηνώνει
Κουκουλωμένος
Με φρικιαστικό ένδυμα
Αστράφτουν τα κενά
Αθέατα όμματα
Αδιάφορος
Κατάτρωει αργά αργά
Το ανίσχυρο θύμα του
Η σάρκα λιώνει
Εγκαταλείπει ουρλιάζοντας
Παλεύει απεγνωσμένα
Να παραμείνει ζωντανή
Ανυπόφορος ο Πόνος
Αχόρταγος
Διαστέλλεται
Αισθητός οξύτατος
σε κάθε μόριο
Ατέρμον
Άναρχος
Αγώνας μέχρι εσχάτων
Γαντζώνεται η ζωή
Σε κοφτερές λάμες
Ακούνητος αναμένει
Τα οστέινα δάκτυλα
Εξαντλημένα
Να αποσπαστούν
Από το οδυνηρό κράτημα
Ενδίδεις αθέλητα
Στην παντοδυναμία του   
αΐδην λαγχάνειν δέξασθαι[1]
σκυφτό το κεφάλι
κλειστά τα μάτια
αναμονή
ταπεινός δούλος
αθώα ανίσχυρη ύπαρξη
αβοήθητη
στην αδυσώπητη μοναξιά
Το στόμα αίμα γιόμισε, 
τα χείλη του φαρμάκι


οδεύει μαρτυρικά σε τόπο
αφιλόξενο
χωρίς ζεστή αγκαλιά
χωρίς χάδι
χωρίς  
κρον το δακτύλου ατο δατος
κα καταψύξ τν γλσσάν του,
τι δυνμαι ν τ φλογί ταύτ




[1] Αν συναντήσεις το θάνατο να τον αποδεχτείς