Μονοπορπατία

Μονοπορπατία [1]

Στολισμένο το μονοπάτι

Με ανθεκτικά υγρομάντηλα

Σκορπισμένα παντού

Περιτυλίγματα condoms

Ο πένης έρωτας

Δεν γνωρίζει το σύνθημα

Πόλης καθαρή

Θέλει να αφήσει τα σημάδια του

Αδιαφορεί για τους κανόνες

Παροδική χαρά

Έχει την φωτισμένη πόλη

Όλον τον κόσμο στα πόδια του

Αφημένα τα παγκάκια σβήνουν

Γυμνά κλαδιά

Υψώνονται ψηλά

Να φθάσουν το άπειρο

Βαριά τα πεύκα

Ασήκωτο το φορτίο

Οι κάμπιες λουφάζουν

Στα  αντιπαθητικά κουκούλια τους

Μελαγχολικές οι ελιές θροΐζουν

Εύρωστες οι κρεμμύδες

Αφήνονται στα αδηφάγα έντομα

Ποιος θα έρθει να τις ξεριζώσει

Γούρι για την χρονιά που έρχεται

Η τσιμεντένια πόλη  ακίνητη

Σιωπηλή

Ο χειμώνας την αγκαλιάζει

Βαρύθυμη 

Ερημικό το μονοπάτι

Περιμένει  μαραγγούλι [2]

το γλυκό έαρ

---

[1] μονοπορπατία =μονοπάτι για ένα διαβάτη

[2] μαραγγούλης =συνεσταλμένος, λυπημένος, ήσυχος

Στο δρόμο για τα ταφία

Κουρασμένος ο ήλιος

Πολεμά τον βαρύ χειμώνα

Γυμνά τα δέντρα

Η φύση θλιμμένη

Αναποφάσιστος ο ουρανός

Φορεί το γλυκό γαλάζιο

Άσπρο πανωφόρι

Γκρίζο παλτό

Απλώνεται γυμνός

Το μετανιώνει

Η γη πρασινίζει

Πέρασε ένας χρόνος

το κηδιόσημο εκεί

πληγωμένο

σκισμένο από ανθρώπινα χέρια

ο χρόνος ανίκανος

να το καταστρέψει

δεν γύρισε

ο δρόμος για τα ταφία

Πλαστικά τα λουλούδια

Στολισμένο δέντρο

Χρόνια πολλά για τους ζωντανούς

Θρήνοι ταράζουν την ησυχία

Ένας ακόμα θάνατος

Άραγε νέος μεγάλος

Δίκαιος άδικος

Πλούσιος φτωχός

Θα τον δεχτεί το χορτασμένο χώμα

Το κενό αβάσταχτο

Η ζωή θα συνεχιστεί

Οι φίλοι θα πουν

Τα παρηγορητικά λόγια

Θα ακουστούν

Μαχαιριές

Θα φύγουν για τα καθημερινά

Για λίγο θα αγγίξει την ψυχή

Η ματαιότητα του κόσμου

Ύστερα ο πανταχού παρών θάνατος

Θα ξεχαστεί

Το σπίτι άδειο

Μάταια θα περιμένει την επιστροφή

Αγιάτρευτη πληγή

 

Αλόξενοι

Γεμάτο το αστικό

Λεωφορείο

Με μετανάστες

Ακολουθώντας την μυριοπατημένη

οδό των ελευσίνιων μυστηρίων

θα βρουν καταφύγιο

Στον δρόμο που διάβηκε  

Η πονεμένη Δήμητρα

Τα στάχυα της

Συνταξιοδοτημένα φουγάρα

Διυλιστήρια

Ασπρόπυργος Ελευσίνα

Πρόσφυγες

Παλιννοστούντες

Ρομά

Μετανάστες

Της γης οι κολασμένοι

Δίας και Πλούτωνας

Συνωμοτούν

Αρπάζουν

Την ζωή

Περιπλανώμενες ψυχές

Αλόξενοι[1]

Αναζητούν

Τη γη της επαγγελίας

Ψωμί σπίτι δουλειά

Μεγαλώνουν οι καταυλισμοί

Αυθαίρετη δόμηση

Αυθαίρετη ζωή

Η μαυροφορεμένη Δήμητρα

Περιπλανάται

Άγνωστη ανώνυμη

Άδεια χέρια

I'm a legal alien

I'm an illegal alien

Παλιά κουρασμένα λεωφορεία

Μεταφέρουν

Ασήκωτο πόνο

Αγκομαχούν

Γρήγορα αποστρέφονται

Τα μάτια

Και η καρδιά

---

[1] αλόξενος =παντελώς ξένος

φυγάς

Ανήσυχο

Το μικρό πουλάκι

Χωρίς ταυτότητα

Χοροπηδά αγχωμένο

Από κλαδάκι σε κλαδάκι

Βγάζει μικρές

Σπαραχτικές κραυγές

Σαν να ψάχνει καταφύγιο

Να κρυφτεί

Ξαποσταίνει για λίγο

Κοιτά τρομαγμένο  δεξιά αριστερά

Τι αναζητά άραγε

Τι έχασε

Φεύγει μακριά

Στα σιγανά βήματα

Γυρίζει πάλι

Στέκεται για λίγο

Στην ξυλώδη ελιά

Στο ιβίσκο

Τριγυρνά σε όλες τις γλάστρες

Στην μανόλια του κήπου

Μετανάστης φυγάς

Του άξενου κόσμου 

Αμφιβάλλει

Για την ανοικτή φιλόξενη

Βεράντα

Γυρνά από ανάγκη 

Unfortunately 

ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη

  

 

Κόνις

Προσάναμμα για θεωρία συνωμοσίας

Σύμπτωση

Ποίημα απεταξάμην

Το εύρωστο δένδρο

Άρρωστο αργοπεθαίνει

Το δέντρο που έστεκε περήφανο

Στο παγκάκι με το σφαγιασμένο γιασεμί

Εσύ ήσουν

Πάει όπως πάνε όλα

Τα αισιόδοξα συναισθήματα

Χάθηκαν

Στην δίνη του χρόνου

Στην αδιαφορία

Ατάιστα απότιστα

Έσβησαν

Έθαλλαν

Δέντρο και γιασεμί

Ενέδωσαν στην καταστροφή

Όνειρο εχάθη

Στο αχνό φως της αυγής

Χωρίς μνημόσυνα

Πάει

Κόνις στη βουή του κόσμου 

Παγωσία

Παγωσία[1]

Πόση χαρά μου έδινε κάποτε

Η άπιστη εικόνα σου

Σκιά παντοδύναμη

Πως εξαφάνιζε

Όλη την μιζέρια

Φωτεινό ηλιόλουστο παράθυρο

Στην γκρίζα ζώνη

Τεφρού λυκόφωτος

Γλυκό κρασάκι

Ανάλαφρο πέταγε το σώμα

Η απελπισμένη ψυχή

Αγαλλίαση ευφροσύνη

Παυσίπονη ψευδαίσθηση

Απλώνονταν αβίαστα 

Φυσικά

Όλη η πλάση γιόρταζε

Ζωηροί χορευτές

Οι ματαιωμένοι

Ξέγνοιαστο τραγούδι

Οι θόρυβοι της πόλης

Τώρα μακρινός

Απέναντι μου στέκεσαι

Σε κρίνω  και σε κατακρίνω

Αμείλικτος αδέκαστος δικαστής

Εσχάτη των ποινών

Η προτέρα χαρά

Ανύπαρκτη

Χωρίς ελαφρυντικά

Καταδικάζεσαι

Φόνος εξ αδιαφορίας

Φονεύθηκε ο άδολος αγαθός έρωτας

Εκτός

Σβήνεσαι

Εκεί στην αφάνεια

Στην αδιαφορία

Χωνεύεσαι[2]  στην παγερή πόλη

 

---

[1]παγωσία =παγωνιά, παγετός

[2] χωνεύω =χωνεύω, λειώνω (μέταλλο), παύω ν’ αναδίδω φλόγα (πυρά), γίνομαι αφανής, εξαφανίζομαι

δεσποινίτζα

δεσποινίτζα[1]

Εμφανίστηκε  απρόσμενα

Στην παγωμένη μέρα

Μικροσκοπική

Φαντασμαγορική

Πανδαισία χρωμάτων

Πανέμορφα έντονα

Χρώματα

Έλαμψαν στο ασθενικό ήλιο

Σκεφτική κοίταγε

Το τεφρό κανάλι

Το ράμφος της σκληρό και οξύ

Συλλογισμένη

Ξεκουραζόταν άραγε

Φοβισμένη

Έψαχνε τροφή

Μέρος να φτιάξει την φωλιά της

Γελάστηκε και αυτή

Με την αλκυονίδα μέρα

Η ψυχή φτερούγισε

Με την απρόσμενη συνάντηση

Χάρηκε

Την αντίκρισε ως θάμα

Πλησίασε σιγανά

Εξαφανίστηκε αστραπιαία

Το όνειρο εσβήστη 

---

[1] δεσποινίτζα =αλκυόνη

Κιντέα

Στέκουν ξέχειλα τα σακιά

Από κάθε είδους

Βότανα, μπαχαρικά

Gallery

Νεκρά φύση στη σειρά

Δυναμωτικά, ευφραντικά

Οίνος alcohol

Λαχταριστά ζαχαρωτά

Όσπρια δημητριακά

Καφές πονεμένος μυρωδάτος

Από πολύ μακριά

Ο κόσμος στην ουρά

Περιμένει ως επί το πλείστον

Υπομονετικά

Χριστούγεννα έρχονται

Βεβαίως και η πρωτοχρονιά

Vegan, υγιεινή διατροφή

Θα ζήσουμε από όλους

Πιο πολύ

Εύρωστοι Ακμαίοι δυνατοί

Δουλεύει ασταμάτητα

Γρήγορα περνά ο καιρός

Ζυγίζονται καρύδια

Μάνγκο και γλυκά

Χρόνια μέσα στο μαγαζί

Χαμογελά καλημερίζει χαρωπά

Chat αν δεν έχει πολύ δουλειά

Τακτοποίησε καλά τα παιδιά

Έρχονται εγγόνια τρυφερά

Έξυπνα και καλά

Ο καιρός περνά

Είναι άραγε αυτή η χαρά

Σκληρή ασταμάτητη δουλειά

Το μάτι αδιάκριτο πέφτει

Στο σακί  που γράφει τσουκνίδα

Εισαγωγής γερμανική

Το γέλιο αναβλύζει ειρωνικό

Δεν υπάρχει ελληνική

Ρωτά με ύφος ειδικού

Κανείς δεν ασχολείται απαντά

Γελώντας σεμνά

Θυμάμαι στα χρόνια τα νεανικά

Καθαρίζαμε τους κήπους

Φορώντας γάντια

Κάλτσες χουλαχού

Ως άχαρα άχρηστα κακά

Αγριόχορτα ξερίζωνα

Τόσο λίγο εκτιμηθείσα 

Το δέρμα κοκκίνιζε

Ανεπιθύμητος κνησμός

Τώρα οι δραστήριοι Γερμανοί

Την έχουν για εξαγωγή

Εδώ οι  ατίθασες σε κάθε γωνιά

Όπου βρουν λίγο

Χώμα φυτρώνουν

Εύμορφες  εύρωστες

καταπράσινες θελκτικές

ζωντανές

Ακίδες οδυνηρές

Θαυμαστές

Θα σβήσουν

στου  δρόμου την γωνιά

Χωρίς να γίνουν Τσάι πανάκεια

Κανενός

Κιντέαντα[1]

Κάθε μεγάλη Παρασκευή

Έφτιαχνε η μαμά

Αλάδωτες πενιχρές

Μαζί με πατάτες μαύρες βραστές

Και το νερόπλυμα η φακή

Ποιος θα μας φτιάξει τώρα πια

Κιντέαντα  υγιεινά

---

[1] κιντέα =τσουκνίδα

Εξάστρα

Μου χαμογέλασε ο Αυγερινός

Ξεπρόβαλε λαμπερός

Μες στην τρεμάμενη αυγούλα

Κυρίαρχος στον μισοκοιμισμένο

Ουρανό

τον στόλιζαν τα ανάλαφρα

μπαμπακένια

Ροζούλια συννεφάκια

Έπαιζαν χαρούμενα

Το γύρω γύρω όλοι

Καμαρωτός μοναχικός

Αχνοφώτιζε το αναποφάσιστο

Γαλήνιο πρωινό

Αμίλητη η πόλη

Το αεράκι μέτοικος

Σε άγνωστες χώρες

Τεμπέλικα τα στρουθία

Αλλάζουν πλευρό

Χαμογελά και η πονεμένη Ηώ

Αργοκυλούσαν  τα διάφανα δάκρυα

Από τα φύλλα

Θα έρθει ο ήλιος

Να τα σβήσει

Τώρα μου  ψιθυρίζει

Ο Αυγερινός

Σκορπίζει ελπίδες

Ευφροσύνη

Χαμόγελα γλυκά

Εξάστρα[1]

προσωρινή άνασσα

 

 

---

[1] εξάστρα =η πούλια, ο αυγερινός, άστρο πρώτου μεγέθους

χαμογέλαγμαν

Ο ομορφούλης γαλάζιος ουρανός

Με αγκαλιάζει τρυφερά

Με τυλίγει

Με παρασέρνει

Αρμενίζω στην αιθέρια ύπαρξη του

Ένα χαμόγελο

Σκάει αυθόρμητα στα σφικτά χείλη

Το σώμα απομακρύνει ασυναίσθητα

Το πονηρό βάρος της κατήφειας

Ανάλαφρο πετά

Διαστέλλεται

Αθέατος ο ήλιος ζεσταίνει 

Γλυκά

Την σκυθρωπή  πλάτη

Ισιώνουν οι μαραζωμένοι σπόνδυλοι

Το αναζωογονητικό αεράκι

Έδιωξε τα σύννεφα μακριά

Παραμονεύουν

Ανασυντάσσονται πονηρά

Αδύναμα προς το παρόν

Το αγαπημένο Ποικίλο

Μακριά καμαρωτό

Ελεύθερο υψώνεται στο γαλάζιο

Φιλόστοργες προσκλήσεις

Με καρτερεί υπομονετικά

Γεμίζει νοσταλγία η ψυχή

η ανθισμένη τριανταφυλλιά

γίνεται ένα με την λεμονιά

αδιαίρετες

αρμονικά συμβιώνουν

τα λευκά άνθη

δένονται με τους ζουμερούς

κίτρινους καρπούς

ανακατεύονται όμορφα οι ευωδιές

τολμηρά συναδελφικά

η οσμή σπιτικού φαγητού

μπαίνει στο χορό

η γειτονιά ανθρώπινη

απλή καθημερινή

cozy

σκορπάει ελπίδα χαμογέλαγμαν 

μέσα στον αλλοπρόσαλλο χειμώνα

 

Χαραδόξα

Kaλυμένο με το mousepad

Το φύλλο με την λέξη ευθυμία

Γραμμένο με καλλιγραφικά γράμματα

Ευγενική ακατόρθωτη υπενθύμιση

Ο σκοπός της ζωής

Το λύτρον της ζήσης

Καλυμμένο

Αθέατο

Ευθυμία η μόνη λύση

Ανάλαφρη αθώα

Γυμνή

Άοπλη

Αξιοπρεπής

Δέχεται τα ύπουλα χτυπήματα

Της μοχθηρής θλίψης

Ανίκανη να χρησιμοποιήσει

Όπλα

Πέφτει

οι καρδιές των παιδιών

Την επαναφέρουν

Χορεύει χαμογελαστή

Απλόχερα μοιράζει

τα αυτοδιαλυόμενα δώρα της

Ωσάν Κασσιανή

Αποσύρεται σε σκοτεινό μοναστήρι

Τα όμορφα λόγια της

Τα ευοίωνα αισθήματα

Τόσο λίγο εκτιμηθέντα

Χάνονται

Ευθυμία

Χαραδόξα [1] 

Come and stay please!

---

[1] χαραδόξα =καλός καιρός, ευθυμία, χαρά

What happened sta Turdus medulla?

Που πήγαν τα απασάρευτα κοτσύφια

Ολόμαυρα με την κίτρινη μύτη

Καφετιά με το μαύρο ράμφος

Κελαηδούσαν την  αυγούλα

Last year

Υπήρχε προβληματισμός

Όπου και να έστρεφες το βλέμμα

Έβλεπες ένα

Τολμηρό αδιάκριτο κοτσύφι

Στον δρόμο στα σύρματα στα κλαδιά

Τριγυρνούσαν ανενόχλητα στην βεράντα

Ανακάτευαν αναιδώς τις γλάστρες

Προβληματισμός

Υπάρχει φυσικός εχθρός

Θα πληθύνουν

Θα γεμίσουν

Την πόλη

Θα μαυρίσουν τα σύρματα

Σαν τις μύγες

Χωρίς να χτυπούν το κουδούνι

Θα έρχονται για επίσκεψη

Τέλεια ενταγμένα

Στο αστικό περιβάλλον

Σχεδόν οικόσιτα

Ράθυμα χωρίς να βιάζονται

Έφευγαν όταν τα πλησίαζα

Έπλαθα ιστορίες

Θα επικρατούσαν των άλλων αστικών πτηνών

Ο αγώνας για την εύρεση τροφής

Αδυσώπητος

Είδος προς εξαφάνιση

Τα άλλα είδη

Ειρηνικά The birds

Θα πλημμύριζαν την πόλη

Σιώπησαν

σπάνια τα συναντώ

Λίγα μελαγχολικά

Επεκράτησε άραγε  οικολογική ισορροπία

 What happened sta Turdus medulla?