29/9/14

κληρονομική δημοκρατία




κληρονομική δημοκρατία

Λειτουργεί άψογα
Η κληρονομική δημοκρατία
Άοκνοι πάνοπλοι φρουροί
Επρότασαν τις μελανιασμένες
Ασπίδες τους
Ταχέως σχημάτισαν αδιαπέραστη
Ανθρώπινη αλυσίδα να προστατεύσουν
Τον εκλεγμένο φεουδάρχη
Από μια φούχτα άμοιρες
Ιφιγένειες
γυμνές χωρίς
η Άρτεμις να στείλει
άλλο εξιλαστήριο θύμα
χωρίς  μητέρα Κλυταιμίστρα
χωρίς αδελφό Ορέστη
ελπίζοντας
εις την  "Αδράστεια νέμεσιν" 
ανηφόρισαν προς το
Φρουρούμενο κάστρο
Της ηλεκτρονικής μεταρρύθμισης
Face to face με
Τους φύλακες  ιππότες
Της σύγχρονης χωρίς σχήμα τράπεζας
Τα σύννεφα φοβήθηκαν
Και αυτά διαλύθηκαν αθορύβως
Ο αέρας λούφαξε στα αιωνόβια
Δέντρα του εθνικού κήπου
Ο ήλιος απόμεινε μόνος καυτός
Να πυρώνει ανελέητα
Τους ολίγους διαθέσιμους
Και τους μικρούς ματατζήδες
Ένας ψηλός εύρωστος καμαρωτός
έπιασε τη άκρη
Να μην διαβούν οι λεπροί
Και μολύνουν τον οίκο της δημοκρατίας
Άλλος κάπνιζε αμήχανα
Άλλος μιλούσε στο κινητό
Πρότεινα να προχωρήσουμε όλοι
Λίγο παρακάτω
Όπου τα σπλαχνικά δεντράκια
Σκίαζαν το απόρθητο πεζοδρόμιο
Να μην ποτίζουν τα εκατέρωθεν
offspring
Της εργατικής τάξης
Τους  λερούς τάφρους
Ο υπεύθυνος ομιλούσε στο τηλέφωνο
Παίρνοντας οδηγίες
Το καλοσκέφτηκα
Το αίτημα μου θα απορριφθεί
Καθώς ο ήλιος η ζέστη
Η δίψα θα κάνει τα νεαρά
Πουλαράκια
Να εξαγριωθούν να κουραστούν
Και η απώθηση των ταραχοποιών
Να γίνει με ορμή και αποτελεσματικότητα
Εξάλλου εκείνη η αυξησούλα
Των εργατικών ένστολων
Εν ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου, έως του αποστρέψαι σε εις την γην, εξ ης ελήφθης»

27/9/14

δεσμεύσεις





Το ΣτΕ απέρριψε τις προσφυγές εκπαιδευτικών 
.........οι αποφάσεις του υπουργείου Παιδείας στηρίζονται σε κριτήρια συνδεόμενα με τις λειτουργικές και οργανικές ανάγκες της διοικήσεως και ως εκ τούτου δεν παραβιάζουν τις διατάξεις του άρθρου 103 του Συντάγματος περί μονιμότητας......


.............επισημαίνουν πως παρά τη δέσμευση του πρωθυπουργού για εφαρμογή της απόφασης του Μισθοδικείου, ακόμη δεν έχει εκδοθεί η υπουργική απόφαση με την οποία θα ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες καταβολής των αναδρομικών.

......αντίκεινται στα άρθρα 26, 87 παρ. 1 και 88 παρ. 2 του Συντάγματος και στις απορρέουσες από αυτά αρχές της διάκρισης των λειτουργιών, της ισοδυναμίας και της ισοτιμίας αυτών και της ανεξαρτησίας της δικαστικής λειτουργίας, συνεπώς για τον καθορισμό των αποδοχών των Δικαστικών Λειτουργών εφαρμόζονται οι διατάξεις που ίσχυαν πριν από τη θέση σε ισχύ των αντισυνταγματικών διατάξεων του ν. 4093/2012.


Δύο ειδήσεις ταυτόχρονες
Ανάγκες της διοικήσεως η
Απόλυση
Το σύνταγμα δεν παραβιάζεται
Η ανεξαρτησία των δικαστικών
Λειτουργών χρειάζεται
Οι Αποδοχές να είναι ισότιμες
Ισοδύναμες με τους φίλιους συνεργάτες
Δεσμεύθηκε ο ισότιμος πρωθυπουργός
Unfortunate
Εν μέρει τηρήθηκε η δέσμευση
Τι θα κάνουνε τώρα
Μπορεί να κατέβουν μαζί μας
Στο σύνταγμα να απολαύσουν
Λίγο καυσαέριο και μια τζούρα
Χημικά
Λίγο συνωστισμό με τις
Οικείες μας πανοπλίες
Θα τολμήσουν οι ένστολοι
Να απωθήσουν την ανεξάρτητη ισότιμη
Ισοδύναμη αρχή,
Θα αρχίσουν να γυρνούν
Από γραφείο σε γραφείο
Ωσάν ωραίοι υπολοχαγοί
Μέχρι οι πανάλευκες  στολές
Να αποκτήσουν την ώχρα
Της κατάθλιψης
Θα αντέξουν στις υποσχέσεις
Στο κρυφό οίκτο
Στην καλυμμένη ικανοποίηση
Των υπολοίπων
«καλά να πάθουν»
θα καταντήσουν να ταξιδεύουν
μαζί μας στο πλοίο των τρελών
ανεπιθύμητοι από όλους,
θα έλεγα να μη πάνε όλοι μαζί
στο μεταρρύθμισης
το πιθανότερο να συναντήσουν
οχήματα που παραπέμπουν
σε άλλες εποχές
να αισθανθούν λεφούσι
πεινασμένων
έξω από πανίσχυρα κάστρα
σας κατανοώ είμαι μαζί σας
στο δικό σας δίκαιο  αγώνα
καθώς πιστεύω
ότι τα τέκνα της πολύτεκνης πενίας
είναι η αδικία, η κατάθλιψη,
η αδηφάγα τρέλα, η παραβατικότητα,
η εγκληματικότητα (οι τελευταίες όταν
είναι απόρροιες της φτώχιας παραπέμπονται
με την βοήθεια της police στη αδέκαστη δικαιοσύνη)
Θα πρέπει λοιπόν οι κυβερνώντες
Οι δικαστικοί λειτουργοί
Να είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι
Να αμείβονται αντάξια του έργου τους
Το οποίο στηρίζεται
σε κριτήρια συνδεόμενα με τις λειτουργικές
και οργανικές ανάγκες της κοινωνίας
 Καθώς το σύνταγμα προτάσσει
Όλοι είναι ίσοι

26/9/14

φάτα μοργκάνα




Στον ανήλιο διάδρομο
Χαμαί στο πάτωμα
δύο μακριές σειρές
ψυχικά ασθενών
συνωστίζονται
θυμίζουν παρατημένα
ζωντανά πτώματα
κάποιοι σκεπασμένοι
με λερές  καφέ κουβέρτες
παλιές στρατιωτικές
διασχίζω προσεκτικά
με αμηχανία
το απάνθρωπο στενό
ζωντανό σοκάκι
για να μπω στο φωτεινό δωμάτιο
που με περιμένουν
όμως πρέπει
να διασχίσω again
τις παρατημένες ψυχές
τώρα
σκελετωμένα χέρια
από το πλοίο των νεκρών
γαντζώνονται στα πόδια
σκαρφαλώνουν στο σώμα
στα χέρια, παντού
τα οστέινα δάκτυλα
κισσοί
τυλίγονται
τανάλιες κλειδώνουν
απεγνωσμένα επαιτούν
ικετεύουν για βοήθεια
κάθε εξαθλιωμένη ψυχή
θέλει σωθεί
ναυαγοί να στηριχθούν
σε σαθρή σανίδα
δεν μπορώ να αποφασίσω
ποιον να βοηθήσω
με συνθλίβουν,
με βυθίζουν
με θάβουν
τύμβος
κινούμενη άμμος
ασφυκτιώ
ουρλιάζω βοήθεια
το προσωπικό
δεν ανταποκρίνεται
σε φωτεινό  δωμάτιο
ετοιμάζουν τα χάπια
ίσως δεν ακούν
ίσως ακούν και αφήνουν
το πρόβλημα να λυθεί μόνο του,
ίσως προστατεύουν το
λεηλατημένο εαυτό τους
η φωνή σβήνει
ο αέρας τελειώνει
δεν μπορώ να αναπνεύσω
ο λαιμός κλείνει
από μηχανής θεός
κάποιος τρόφιμος με σώζει
φωλιάζουν απογοητευμένοι
στις γωνιές του
απομένω εξουθενωμένη
στο βρώμικο πάτωμα
δίπλα μου ένα αγόρι
κουλουριασμένο
σε εμβρυϊκή στάση
μόνο τα μαύρα πλούσια
μαλλιά του φαίνονται
το αγκαλιάζω
ρωτώ γιατί;
Γιατί;
Δεν σου έκανα κακό
Αμίλητο χαμένο
Παραδομένο
Βαθιά μέσα μου
Γνωρίζω
Δεν υπάρχει γιατί
Το φωτεινό δωμάτιο
Λάμπει φως και πάστρα
Κάτασπρο
Στο διπλανό δωμάτιο
Πάνω από αυτόκαυστο
Γιατροί με μπλούζες χειρουργείου
Πλένουν ένα βρέφος
Η επέμβαση τελείωσε
Οι γιατροί είναι ευχαριστημένοι
Χαμογελούν
Τι μαγείρεψες;
Κοιτάζω με απογοήτευση
Τα βραστά καρότα
Και τις πατάτες
Δεν ήξερα ότι θα έρθετε
Γελάνε
Με πειράζουν και σχολιάζουν
Το μαγείρεμα μου,
Φεύγουν για κάποια ταβέρνα
Κάποιος γενναίος
Πλησιάζει για να δοκιμάσει
Ο ρόγχος μου
Βρίσκομαι στο σκοτεινό
Δωμάτιο μου

I dreamed το απώτερο μέλλον 


20/9/14

Σταυρίτεν



Na ανοίξω τα παράθυρα
Να καλωσορίσω
Τον αργοκίνητο φθινοπωρινό
Ήλιο
Να κλέψω λίγη θαλπωρή
Να αποψυχθούν τα freeze
Κουρασμένα μέλη
Ελεύθερη από την ανεπιθύμητη
Ψύχρα του Σταυρίτεν[1]

Εγκαθίσταται και αυτή
απρόσκλητη
Λίγος καφές
Κίνηση του αποθαρρυμένου γαίματος
Ενέργεια
Καθημερινά γρανάζια
Αδιάκοπη identical
Motion
Χτυπούν μονότονα τα sec
Αναμονή του Σωτήρα
Προσδοκία για Ανάσταση 
Νεκρών ψυχών



[1] Σταυρίτεν =Σεπτέμβριος


17/9/14

Αροθυμία



Απόμεινα να ατενίζω
Πεπερασμένο άπειρο
Αναπολώντας την πολύ fake
Παρουσία σου
Αροθυμία
Του ποθητού σαρκίου
Ανυπόστατο το ανικανοποίητο
Σώμα
Διαπερνάται από φλούδες ελπίδες
Ελπίζει
Ζητά τα του εαυτού
Νικημένο
Δεν παραιτείται
Εν αρχή είναι η σάρκα
Λόγος
Εγκεκλεισμένος
Σε φθαρτό τσιμεντένιο ανδρείκελο
Λαταρίζει
Να δραπετεύσει
Αζήτητο δέμα η τρυφερότης
Discard
Απόμεινα να παίζω πασιέντζες
Σε βρώμικη οθόνη
Wake up

θέλω σωθή




Τραγούδησε το μοθοπώρ[1]
Γλυκόψυχρο το πρωινό αεράκι
Χάιδεψε διστακτικά
Τα στεγνά απεγνωσμένα κορμιά
Χαμηλών τόνων ο ήλιος
Σιωπηλά υπότονα χαμόγελα
Έσυραν τα βαριεστημένα
Σώματα σε κάθε είδος
Δουλείας
Υποχρέωση της κοινωνίας
Οι επαπειλούμενοι  τρέμοντας σαν φθινοπωρινά φύλλα
Is –the last day at (in) the work?
Οι άνεργοι σέρνονται στα
Καταστήματα του ΟΠΑΠ
Με τις χάλκινες δεκάρες
Προσδοκώντας
Να Αγγίξουν  στιγμιαία
το ιμάτιον της
Άπιαστης Ψηλομύτας τύχης
θέλω σωθή  
καφές σε προσφορά
βαδίζοντας τα πλήθη
στο Γολγοθά του ΟΑΕΔ
εμμονικά
σκεπτόμενοι τους μασκαρεμένους
ΕΝΦΙΑ, ΔΟΥ, ΔΕΗ
Μπλε, Πράσινα, Κόκκινα,
Δάνεια,
Το χέρσο αγροτεμάχιο
Παραγνωρισμένο
ορυχείο χρυσού
lost για πάντα η
self-confidence
ασήκωτοι οι σκυφτοί
ώμοι βαραίνουν
φορτίο αόρατο
huge  αβάστακτο
ανεπιθύμητη  απόθεση[2]
γλυκό άπιαστο μοθοπώρ





[1] φθινόπωρο
[2] μετατροπή ενός αερίου απευθείας σε στερεό.

11/9/14

απόντες στο πρώτο κουδούνι



Δεν χτύπησε το ξυπνητήρι
Αντήχησε στην γειτονιά
Το πρώτο κουδούνι
Και οι μακροχρόνιοι άνεργοι
άλλαξαν πλευρό
κάτι μουρμούρισαν
δεν πάω σχολείο
δεν πάω δουλειά
ας ξανακοιμηθώ
πολύβουη κυψέλη
ποικίλα τα δίπτερα
συγκεντρώθηκαν
βασίλισσες κηφήνες
εργάτριες
δεκτά και τα άλλα είδη
άλλα ζουζουνίζουν χαρωπά
αλλά κάθονται σε μια γωνιά
τουρλού αισθήματα
χαρά λύπη βαρεμάρα
φόβος
ανακατεύονται
από αόρατη ξύλινη
πολυχρησιμοποιημένη κουτάλα
τα σώματα που δέχθηκαν
το καλοκαιρινό φιλί
φθορίζουν
τα άλλα ελπίζουν ακόμα
κλασικές ερωτήσεις
υποχρεωτικές αναψυχές
same υποχρεωτικό schedule
τιτιβίζουν χορεύουν τα χελιδονάκια
απωθούν προς το παρόν
τα μπετοκτισμένα ανιαρά κελιά
τον επαναλαμβανόμενο μηρυκασμό
ελπίζει η νεολαία
μουτζουρώνουν οι λοιποί
με περισσή σπουδή
αθώα λευκά χαρτιά,
θα ανοίξει η αυλαία
το play θα αρχίσει
θα μυρίσει ο βασιλικός
ευεργετική παροδική βροχούλα
συνδρομή από το υπερπέραν
θα προσκυνήσουν
θα παρακαλέσουν
θα αντηχήσουν οι συμβουλές
από εκκλησία και κράτος
θα παρθούν παρουσίες-απουσίες
των εγγεγραμμένων στα γερασμένα μητρώα
ο ελεήμων χρόνος
ελάρωσε [1] αριστουργηματικά
τα τυχόν κενά, τις σκιές
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.  



[1] Λαρώνω – Θεραπεύω

10/9/14

leaves



Xaρούμενοι εργατικοί δούλευαν
Ακατάπαυστα οι χλωροπλάστες,
Άφθονη χλωροφύλλη έβαφε 
Light Green τα τρυφερά leaves
Σκορπούσαν αφιλοκερδώς
Σύννεφα ζωογόνου oxygen,
Ενέδιναν θετικά στο εξ αποστάσεως
Κινησιογόνο Χάδι
του αμέτοχου ήλιου
ευεργετική θαλπωρή
στα κουρασμένα ρομποτάκια
αίφνης ανώτερες δυνάμεις
στέρησαν την παρουσία
του αμετακίνητου βιογεννήτορα
σταμάτησαν οι συμπιεστοί
αθόρυβοι λαβύρινθοι
αχρησιμοποίητο το ρέον H2O
άσκοπα περιφέρεται
το ανεπιθύμητο CO2
old yellow ξεβαμμένα orange colours
unhappy κατέκτησαν
το λαμπρό χλοερό
παραδόθηκαν
στο ανεπαίσθητο αναστεναγμό,
αποκόπηκαν
χάθηκαν
στην inhospitable society,
ταιριασμένα αποκαΐδια
στην λακκουβοστρωμένη
άσφαλτο
ο τα πάντα πληρών
χαριεντίζεται σε αλλότρια
edafi

3/9/14

Ευτραφής spider



Ευτραφής spider
Κάνει βόλτες στο ceiling
Brown ατάραχη αμέριμνη
Λένε για τις αράχνες
Ότι είναι τύχη
Ή κάποιος επισκέπτης
Θα χτυπήσει τη πόρτα
Will we see ποιος θα είναι
ο επισκέπτης
επιθυμητός ανεπιθύμητος
ίσως είναι το
μελαγχολικό φθινόπωρο
παλεύει σκληρά
με το αυταρχικό θέρος
νεροποντές ιδρώτας
Confuse τις  ήδη
ταλαιπωρημένες ψυχές
θα είναι grand mother
οι απόγονοι της
έχουν αποικίσει
τις απόκρυφες γωνιές
καραδοκώντας να αγκαλιάσουν
παθιασμένα
τα εργατικά μυρμηγκάκια,
αιμοδιψή mosquitoes, tease  flies
κλειστό light ζουγκλο- οικοσύστημα,
Unfortunately
Η αλανιάρα spider disappears
The ceiling is empty
Where ‘s it?  

What? Why?



Ax φίλτατε τέως υπουργέ
Σε αναζήτησα στο web
Να δω τι κάνεις
Μήπως όλη η αρνητική
Ενεργεία που σου στέλνουν
Οι αναιδείς μελλοαπολυμένοι
Σε επηρέασε
Αλλά ουδέν νεώτερον
Από τον εργασιακό σου βίο
Μπορεί όμως να τοποθετείς
Στην επιτροπή με όλους τους τέως
Να συναποφασίσετε
Για ένα prosperous future
της πολυπαθούς παιδείας,
εσώσαμε άραγε τον κλάδο
και το έθνος
καθήμενοι one year plus,
φλερτάροντας  depression
με τ0 70% του αείμνηστου
μισθού μας
άπειρες αιτήσεις
και πληρωμές σε ωρομίσθιους
για την εργασία μας
μειώνεται ο δείκτης ανεργίας;
Καλός ψυχολογικός πόλεμος;
Για να καθίσουν ήσυχα οι υπόλοιποι;
Επίδειξη φεουδαρχισμού;
Ανικανότητα;
What? What?
Why? Why?????