in silence

πήρε ο χρόνος

την λαχτάρα την επιθυμία

το όνειρο

ιαματικό επίθεμα 

η φιλεύσπλαχνος λησμοσύνη

άπλωσε το πέπλο της

καταπράυνε το κάμα

την αγωνία

έμεινε μια διακριτική νοσταλγία

ένα στραβοσβημένο χαμόγελο

ένας γλυκόπικρος πόνος

δειλά εμφανίζεται

όταν αλλάζει ο καιρός

αμίλητος

στέκει λίγο

γνέθει με ένα κιτρινισμένο

υγρό παλιομάντηλο

τα μάτια ασυγκράτητα

διαμαρτύρονται

γρήγορα σιωπούν

νεκρώνονται

απομακρύνεται αθόρυβα

κουρασμένα

τρεμοσβήνει η φλογίτσα

της πεινασμένης νοσταλγίας

δεν σβήνει δεν αναζωπυρώνεται

περιμένει υπομονετικά

in silence 

στο ανιαρό καθαρτήριο 

Christmas time

ξεχύθηκε ο κόσμος στις πλατείες

στους εμπορικούς δρόμους

σαν αφρισμένος ορμητικός χείμαρρος

λαοθάλασσα

χρωματιστά  κύματα

αναδεύονται ακούραστα

γιορταστικές πορείες 

γιορτινή ατμόσφαιρα

μύρια πολύχρωμα φωτάκια λαμπιόνια

τρεμοπαίζουν

αυθόρμητα χαμόγελα  γεννούν

περίσσια χριστουγεννιάτικα στολίδια

δέντρα πλουμιστά

υποφέρουν από την πληθώρα

δώρα σακούλες

ποικιλία αϊ Βασίληδων

ακίνητοι αεικίνητοι

τριγυρίζουν

Ho Ho Ho

ελάφια τάρανδοι

πλήθος κέρατα

ασύστολα ξεφυτρώνουν

χαρά ελπίδα αφθονία

διαχέονται άθελα

ανακατεύονται

με τις παρακλητικές φωνές

των επαιτών

την θέα των homeless

μπαλόνια η χαρά η ελπίδα

η αγαλλίαση

πετούν ψηλά αισιόδοξα

φτάνουν

στον σαχταρί χλωμό

ουρανό

αργοσβήνει  χάνεται στην φωταγωγία

στα φωτεινά τεχνικά μετέωρα 

seat match

εφορμούν στο λερό γεμάτο βαγόνι

διεκδικώντας μια θέση

ελπίζουν ότι κάτι θα βρεθεί

λίγο πιο άνετα

να αποφύγουν τουλάχιστον

το στρίμωγμα 

την αίσθηση της παστής σαρδέλας

τα εξ επαφής χνώτα

φανερά ή με διακριτικότητα

αγκωνιάζουν

να προλάβουν

ποιος θα κρίνει

κερδίζουν οι σβέλτοι

οι νέοι

χάνουν οι ευγενικοί

οι καλοί τρόποι

καταλαμβάνουν την θέση

αδιάφοροι

ακουστικά κάθε είδους

βυθίζονται στο mobile

χάνονται

ή αρχίζουν να φλυαρούν

γαμώτο τα απεριόριστα προγράμματα

μαθαίνεις τα πάντα

ακούς ανόητες φλυαρίες

υπομένεις

την καθυστέρηση

τον θόρυβο, την βρώμα,

το στριμωξίδι,

μυρωδιές, κολόνιες

απλυσιές

τίμιος και άτιμος ιδρώτας

ανακατεύονται

αναζητώντας ουρανό 

καθαρό αέρα

αναδύεσαι

Attiki station

κίνητρα υλικό  δωρεάν 

BELOVED

έρχεται σιωπηλή στα όνειρα

με ένα δειλό χαμόγελο

 όλο προσδοκία

ζητώντας ταπεινά  μνημόσυνα

προσευχές για ανάπαυση ψυχής

που δεν έγιναν

θα  άφησε οβολούς

για διαβάσματα πρόσφορα

κατά τα ειωθότα

ξεχάστηκαν

εμφανίζεται διακριτικά

βουβά σκορπίζοντας

μια σιγανή επίμονη θλίψη 

άγνωστη γλώσσα μιλούσε

σε μια απάνθρωπη Βαβέλ έζησε 

στηρίχθηκε στην ενορία

στις προσευχές

καμιά βοήθεια

στην μοναξιά

στην άκαρδη αρρώστια

βασανιστήρια νεομάρτυρας

σβήστηκε από την μνήμη

κανένα καντηλάκι δεν σκόρπισε

φλογίτσα για αυτήν

χορταριασμένος βρώμικος

απεριποίητος απέμεινε ο τάφος

ουρές περιμένουν

οι αντικαταστάτες

ψάχνουν και αυτοί

να γείρουν την κεφαλή

ανάπαυση

τόπο χλοερό

μια χούφτα κόκαλα

μοναχικά

εγκαταλελειμμένα

Ἆρα τίς ἐστι;

θα πεταχτούν αδιάφορα

σε κοινό λάκκο

εκεί θα βρει συντροφιά

που ποτέ δεν είχε

θα ανακατευτεί

με αγνώστους

εις τον αιώνα τον άπαντα

ανώνυμη ανάμεσα σε ανωνύμους

θα βρει την πολυπόθητη γαλήνη

BELOVED at last 

χάμουρα

σαν βόδια δεμένα στον ζυγό

το καμτσίκι θυμίζει

τον ίσιο δρόμο τον σκληρό

σκυφτό το κεφάλι

κοιτάζοντας την άγονη γη

μέσα από παρωπίδες

ατέρμονοι πανομοιότυποι  κύκλοι

κυλά ο αδιάφορος χρόνος

με ταχύτητα φωτός

αφήνοντας βαθιές χαρακιές

σύγχρονα τρακτέρ

προσπερνούν

αστραφτερά

ευοίωνα χαρωπά

τα ξεφτισμένα χάμουρα

το άχρηστο αλέτρι

αργοπεθαίνουν σε μάντρες σκυθρωπές

δεν φεύγουν από το σκλαβωμένο σώμα

παρέμειναν πληγές

ασήκωτο αέρινο βάρος

σέρνει αδιάκοπα

μεγαλώνει πίσω

η σκαιά συμβιβασμένη σκιά

με άφωνους γόους

φορτωμένη

αποχωρεί ο ήλιος

άφεγγη

πλησιάζει

η μαύρη νύχτα

κυρίαρχη

θλιμμένη

 

γεροντάματα

 γεροντάματα 

αδυσώπητα τα γηρατειά

ορμούν

δεν αφήνουν τίποτα όρθιο

αρχίζει το σώμα να διαλύεται

άνυδρα αυλάκια

σχηματίζονται παντού

κυριαρχούν τα πλισέ

η δροσιά εγκαταλείπει άσπλαχνα

κάθε κύτταρο

ρίκνωση ξεραΐλα παντού

διάχυτοι πόνοι τριγυρίζουν

ασύστολα

οι τρίχες αφήνουν

στίφη την κεφαλή

αυτοκτονούν

οι σοροί γεμίζουν τα πατώματα

τις βούρτσες

κάτασπροι δρόμοι ανοίγονται

πλατείες έρημες

νέες γενιές σκληρές εύρωστες

φυτρώνουν

εκεί που δεν τις σπέρνουν

μουστάκια γένια

γεμίζουν το μαραμένο πρόσωπο

τα στήθη στολίζονται με πένθιμα στεφάνια

τα βλέφαρα κατηφορίζουν

να καλύψουν

αυτά που δεν κρύβονται

κηλίδες ανεξίτηλες

μαρκάρουν το δέρμα

ένα ύποπτο  ύπουλο υποδόριο λίπος

εγκαθίσταται απροσκάλεστο

αυθαίρετα συσσωρεύεται

εκεί που δεν χρειάζεται

άγνωστα είδωλα

εμφανίζονται στον καθρέπτη

θλιβερά κατηφή απορημένα

προσπαθούν

να ψελλίσουν

να κρατήσουν

τα άτιμα τα νιάτα

εξαφανίζονται με την ταχύτητα του φωτός

 

 

 

δεδικαίωται

πάταγε γερά στα πόδια της

γεμάτη αυτοπεποίθηση

φαίνονταν σαν να κρατούσε

τον κόσμο στα χέρια της

γόνος καλής οικογένειες

κομψή ευπαρουσίαστη

εύπορη σπουδαγμένη

με πνευματικούς προσανατολισμούς

καλό γάμο με την τρέχουσα

κοινωνική αξιολόγηση

μητέρα σύζυγος κόρη

επαγγελματίας

θα της ταίριαζε  ο χαρακτηρισμός

ελίτ

έφυγαν τα νιάτα

χήρα

άπλωσε η μοναξιά τα ατσάλινα δίχτυα της

αδιαπέραστα

παιδιά φίλοι συγγενείς

αποχώρησαν

με εχθρότητα μίσος ψυχρότητα

αθόρυβα

ανεπαίσθητα

αποκλείστηκε

στο τεράστιο αριστοκρατικό σπίτι

το τηλέφωνο σίγησε θλιβερά

τα παχιά χαλιά

απορροφούν την μοναχική της ανάσα

η κίνηση του δρόμου

δεν φτάνει

στην κορφή του κάστρου

υπήρχε

όσο υπήρχαν

όσο την φώτιζαν ο σύζυγος

το επάγγελμα 

αναρωτιέται τώρα

μονολογεί

ψάχνει να βρει το λάθος

στην άμεμπτη συμπεριφορά της

ποιος φταίει

τι φταίει

απεγνωσμένα ψάχνει να βρει

γιατί απέτυχε σαν κόρη, σαν μάνα, σαν φίλη

στον παλιό ακριβό καθρέπτη προβάλλει

μια ξένη άγνωστη  μεγάλη  γυναίκα

προσπαθεί

να υπάρξει

να βρει ένα χέρι να την κρατήσει

να την αποδεχθεί να την δικαιώσει

but  μια φράση ξεπροβάλλει

 σκληρή ανεπιθύμητη

o γαρ απoθανών δεδικαίωται

 

 

άγνωστος ποιητής

μιλά το σώμα του

ελαφρά λυγισμένο

όλος αγάπη στοργή

κρατά το δημιούργημα του

σαν στοργική μάνα

το μωρό της

πολύτιμο εύθραυστο

όλη η αγάπη του κόσμου

συσσωρεύεται στην

αγκαλιά της

ατημέλητος συνηθισμένος

μαλλιά πλούσια μαύρα

άναρχα

όλα δείχνουν την μοναξιά του

το fast food

αχνοφαίνεται στο υποδόριο λίπος

τα μυωπικά γυαλιά παραπέμπουν

στον πνευματικό άνθρωπο

στα χέρια του σαν αρχαίο

σπάνιο χειρόγραφο

τυπωμένο άδετο

βιβλίο ποιήματα

σαν αυτοέκδοση

προστατεύει το παιδί του

από το αδιάφορο αγχωμένο πλήθος

όλος ασυνείδητο καμάρι ικανοποίηση

ένας ακόμα ποιητής

ένας ανώνυμος συγγραφέας

αφανής μείζων

μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος

who knows

ίσως χαθεί στην ανωνυμία

αμέτοχοι κληρονόμοι

βιαστικά θα απαλλαγούν

από τον ανεξερεύνητο θησαυρό 

χαρτομάζα στην ανακύκλωση

ίσως κάποτε θα λάμπει

στα παράθυρα της TV

επώνυμος καταξιωμένος

 τα βιβλία του best seller

τώρα ακούγοντας 

παρακαλώ προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα

please watch out your personal belongings

αυθόρμητα σφίγγει

το άγνωστο άσημο παιδί του

να το προφυλάξει από την αρπαγή

από την απαξίωση  

Αληκτώ

Κρυμμένη στα έγκατα

Στην άβυσσο της ψυχής

Λούφαζε χρόνια η φοβερή Αληκτώ

Νικημένη από την μουσική της νιότης

Την ελπίδα τις μεγάλες προσδοκίες

Σιωπηλή ακούραστη υπομονετική

Αφανής

Περίμενε

Την φθορά της ψυχής του σώματος

Και ήρθε  τώρα

Ζωηρή φρικιαστική απωθητική

Ιοβόλο στεφάνι φορεί

Συρίζουν οι φθονερές έχιδνες

Ανοίγουν τα βρωμερά στόματα

Αεικίνητες οι ακόρεστες γλώσσες

Ψάχνουν θηράματα

Τα δόντια χώνονται στο απροστάτευτο σώμα

Εκλύεται το δηλητήριο της ανόητης οργής

Διαχέεται πλημμυρίζει τα πάντα

κυλά στο αίμα

Τα φλεγόμενα  ματωμένα μάτια

εκπέμπουν φωτιές

Αιώνιας κόλασης  

Κροταλίζουν τα πελώρια σκοτεινά φτερά

Αποτρόπαιοι ήχοι τρυπούν

πληγώνουν

τους ακουστικούς πόρους

Θεριεύει

Θριαμβεύτρια  

Θρασύδειλη

Ψάχνει και βρίσκει διόδους

σκάνε οι βαλβίδες ασφαλείας

Απελευθερώνονται τα πιεσμένα απόβλητα

Λάβα και νέφη από ανενεργά ηφαίστεια

Ξυπνούν

Ξεχύνονται

Εκτοξεύει τα φοβερά βέλη της

Την ακατάσχετη οργή

Την τρέλα την μανία  

Οίστρος αδιάκοπα κεντά το κορμί

δεν υπάρχει αναπαμός

Σαν σβούρα η ψυχή γυρίζει

από αόρατα οδυνηρά χτυπήματα

στρεφτού μαστιγίου

Μαινάδα εγκλωβισμένη σε σάρκινη φυλακή

οδύρεται ουρλιάζει

αγωνίζεται μάταια

η κουρασμένη λογική

να καταπραΰνει να ησυχάσει

την Άδραστο την άληκτη ατελείωτη  Αληκτώ

 

υποταγμένες desires

 

Αψίκορα νεαρά αρσενικά

Έτοιμα για καυγά

Ακονίζουν τα κέρατα τους

Να συγκρουστούν

Μέχρι τελικής πτώσης

Αχνά διακρίνεται

Υποβόσκουσα ασυνείδητη

Ερωτική επιθυμία

Να αλληλοφαγωθούν

Να διαλυθούν

Μέσα στον ιδρώτα της πάλης

Οι ανάσες ασθμαίνουσες

Τα σώματα φλεγόμενα εξαντλημένα

Κάθε κύτταρο ζωντανό παλλόμενο

Εκρήγνυται

Black Hole

Βία πόνος δύναμη

Τυφλό ασίγαστο πάθος

extermination

ανείπωτες desires

βρίσκουν διέξοδο

στην ψυχρή εχθρότητα

ελάχιστες αναγκαίες

λέξεις εκφέρονται

με δυσκολία

κρυφές γρήγορες

ματιές

θωρούν ντροπαλά

το κρυφό σκοτεινό unconscious

αντικείμενο του πόθου

δραπέτες επιστρέφουν

στην φυλακή τους

στην τρέχουσα αποδεκτή οδό

υποταγμένες

υπάκουες

ματαιωμένες