οπουρνά

οπουρνά[1]

Once up a time

Ξυπνούσα από τα κελαηδήματα

Φλύαρα πρωί πρωί

Έλεγα δεν είχαν ύπνο

Αρατώρα[2]

Γνεφίζω[3] ακούω την σιωπή

Αναμένω το πρωινό κουβεντολόγι

Αργούν να ξυπνήσουν τα πουλάκια

Άραγε ήσαν ερωτευμένα

Αντίστροφα

Ο ήλιος αργεί

Ο Μορφέας αληγορεί[4]

Με εγκαταλείπει άσπλαχνα

Αποδημίες

Πέταξαν μακριά

Σε άλλες χώρες

Φτωχό το υπάρχον οικοσύστημα

Ανεπαρκές

Αλλού ζεσταίνουν τις ανίσχυρες ψυχές

Απέμειναν οι νυχτοπεταλούδες

Αταυτοποίητοι σκώροι

Υπερκινητικά  ants

Ανασαίνουν αθόρυβα

Έμβιες παρουσίες

Ταραεύονται[5] με αποθαμένα

Όνειρα

---

[1] οπουρνά = πρωί

[2] αρατώρα = τώρα

[3] γνεφίζω = ξυπνώ, ξεμεθώ

[4] αγληγορώ = βιάζομαι, γρηγορώ

[5] ταραγεύω = αναμειγνύω

Άλογο όνειρο

Το όραμα γεμίζει

Την άδεια ύπαρξη

Ευφροσύνη, ευόδωση,

Αγαλλίαση

Το κενό σαρκίο

Ζει

Το κάθε αθέατο κύτταρο

Βρίσκει το σκοπό του

Ζωή

Ύπαρξη

Η χαρμοσύνη κυριαρχεί

Δεν υπάρχει τίποτα

Παραπέρα

Τελείωση

Ευχάριστη νιρβάνα

Αυτό το άλογο όνειρο

Η ακυβέρνητη χαρά

Θλιβερή

Μονόπλευρη κρυφή

Παρατηρεί ανίσχυρος ο νους

Απελπίζεται

Θρηνεί την αφελή αλαφροΐσκιωτη

Αγαθιάρα ψυχή

Οίκτος πλατύνεται

Συναντά τη θλίψη

ωκεανός

But χαρήσεται ἡ καρδία,

με άλογο όνειρο

καὶ τὴν χαρὰν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿αυτής

dead end

 

συνάντησε θεμέλιον[1]

το ομούτιν [2]

πουθενά δίοδος

αδιαπέραστος γρανίτης

οι άνθρωποι παραιτήθηκαν

απέμειναν να κοιτούν αναγκαστικά

από απόσταση

οι ευφυέστεροι απομακρύνθηκαν

ταχέως

όπου φύγει φύγει

απέμεινε το ανεξιχνίαστο Θείο

καταφυγή

απόθεση όλων των ελπίδων

στο αθέατο πανταχού παρόν

εκκωφαντική η σιωπή του

ακούει προσεχτικά

no feed back

οπλισμός με ιώβεια υπομονή

ταπεινοφροσύνη

πίστη αδιαμφισβήτητη

όλα καλά

το νόημα του άκρατου πόνου

της ερημιάς

κάπου καλά κρυμμένο

το επουράνιο μοναδικός γνώστης

απίστευτη δύναμη

το πέπλο της πίστης

αντέχεις την άβυσσο

της απελπισίας

αίσιο στήριγμα

φως σκορπά στα αδυσώπητα σκοτάδια

η πίστις σώζει

έρμα ισορροπεί

το τελειωμένο καρυδότσουφλο

στην μανιασμένη αμείλικτη θάλασσα

ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς συμβεβηκόσιν αὐτῷ οὐδὲν ἥμαρτεν Ἰὼβ τοῖς χείλεσιν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ

at last οι καλοί ανταμείβονται, όσο για τους κακούς, τέτοιοι που είναι βέβαια, ποτέ δε θα βρουν την ευτυχία

probably αν οι προσευχές δεν εισακουστούν  

δεν είναι αρκετά καλοί και ταπεινοί

---

[1] θεμελίον = θεμέλιο, ράφι, αδιέξοδος

[2] η ομούτιν = ελπίδα, προσδοκία

εφκιαρόπον

 

διπολικό το μεθωπόρ[1]

το καύμα του καλοκαιριού

αγκαλιάζει το εφκιαρόπον[2]

ο ίδρως σιωπηλά κυλά

ριπές από δροσερό αεράκι

αναποφάσιστα τα σύννεφα

πηγαινοέρχονται

θα βρέξει άραγε

να γεμίσει η πλαγιά

γλυκά κυκλάμινα

η σκληρή γη

αχόρταγα να πιει

μύρο να αναβλύσει

ο ήχος της βροχής

γαλήνιο νανούρισμα

εικόνες ποθητές

σιωπηλές ευγενικές

απρόσκλητες να έρθουν

να έρθουν για να μείνουν

---

[1] μεθοπωρινός =φθινοπωρινός

[2] εφκιαρόπον = λύπη, μελαγχολία

άλοτη αγάπη

 

Παρατηρώ helpless

την άλοτη[1] αγάπη μου

Εμμονικά με ακολουθεί

Αυτό το κουφάρι

Αέναη τροφή των γεωσκωλήκων

Ευτυχείς οι αποικοδομητές

Θλιβερή η οσμή

Ασήκωτο φορτίο σέρνεται

Βαρυδαιμονία

Φέγγος εύφρον

Στο μιαρό σκοτάδι

Ανεξέλεγκτη χαρά

Ατελείωτοι οδυρμοί

Κλαυθμοί

Εξόδιος ακολουθία

Μνημόσυνα

Αντιστέκεται

Το άλοτο πτώμα

Ζωντανό

Σαρδόνια χαμόγελα

Επικράτησης

---

[1] άλοτος = αυτός που δεν έχει λιώσει, επί θανόντος, ο μη διαλυθείς εν τω τάφω

Πλάνα τραγωδία

To πρόσωπο σου μέσα στα χέρια μου

Τα μάτια σου βυθισμένα στην ματιά μου

Η θερμή εκπνοή σου

Να ζεσταίνει την παγωμένη μου ψυχή

Οι κτύποι της καρδιάς μου μες

Στα ποθητά χέρια σου

Παντοκράτορας το όνειρο

Να ζει να βασιλεύει

Ο κόσμος μήτρα ασφαλής

Φιλτραρισμένοι όμορφοι ήχοι

Μαγικός χορός

Πλάνα τραγωδία[1]  

Να αντηχεί

Χαρωπή άνοιξη

And καταλείψωμεν everything

προσκολληθήσομεν

και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν

εις τον αιώνα τον άπαντα

Αμήν

---

[1] τραγωδία = τραγούδι

Ανύπαρχτος χαμόθεος

Αμυδρό το φως στη Βικτόρια

Δισταγμός, απροθυμία

Ο φόβος πλανάται

Αλλοδαποί πρόσφυγες

Φτώχια ρύπος

Εγκατάλειψη

Συνειρμικά βομβαρδίζουν

Τους έχοντες κάτι παραπάνω

Σφικτά κρατιούνται οι τσάντες

Ανέλπιστα μισοάδεια η πλατεία

Τα καταστήματα κλείνουν σιγά σιγά

Μελαγχολική η Πατησίων

Κατάληξη στο Old City

Περιμένει το ξένοιαστο φοιτητόκοσμο

Επιμένει ελπίζει

Χαρούμενη κουβέντα

Διακοπές διαλογισμός

Ουσιαστικά λόγια

Κυλά ανέμελα η ώρα

Συντροφικότητα αλληλεγγύη

Έξω στο περίεργο κόσμο

Σιωπηλό

Ανάπηρος με ένα πόδι

Στην είσοδο του τρένου

Ξαπλωμένος

Παρέα με τα δεκανίκια

Περιμένει  χαμόθεο[1]

Πάλι στην γωνία

Είναι η αστυνομία

Ανησυχία στη θέα της

Πρόσφυγες μαζεύτηκαν στην πλατεία

Μητέρες μαξιλάρι

Των μικρών παιδιών τους

Στρώμα οι πολυπατημένες πλάκες

Κοιμούνται ανέμελα

Ξαγρυπνούν οι γονείς

Φορτωμένοι με την αδυσώπητη ζωή

δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη

περιμένοντας

Άγνωστο το πρωινό

Σκοτεινό μέλλον

Κοιτώ χωρίς να βοηθήσω

Απομακρύνομαι

Μεγάλο άδειο σπίτι

Πεπατημένη οδό ακολουθείς

Ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με,

---

[1] χαμόθεος =εκείνος που είναι προστάτης και βοηθός πάνω στη γη

Spinster

Αφήνεται η αφελής Spinster

Άοπλη καλπάζει

Ουδεμία μέριμνα

Για προστασία

Αφήνεται στο απατηλό

Σήμερα

Ας ελπίσουμε να μην σκοντάψει

Τα όψιμα άκρα

Να την κρατήσουν ορθή

Να διακρίνει εγκαίρως την

Κλειστή ατσαλένια πόρτα

Να μην σκάσει

Σαν ώριμο καρπούζι

Να ξεχυθούν τα έρμα

Σπλάχνα

Στον  αλόξενο[1] κόσμο

Εφήμερο υμενόπτερο

Διαλύεται

Στην άφλεκτη πυρά

---

[1] Αλόξενος=παντελώς ξένος

αραθυμία

αραθυμία[1]

Στην θύμηση σου

Ανεξέλεγκτο μειδίαμα

Θαλπωρή ασφάλεια

Το σώμα ξαποσταίνει

Η ψυχή γαληνεύει

Ανακούφιση στο όνειρο 

Αναδεύεται η πραγματικότητα

μουστοδακράζω[2]

Ρέουν αβίαστα

Ασυγκράτητα

Απραγματοποίητο όνειρο

Fake   Μαγδαληνή

Δεν έχω να δώσω τίποτε

Εξόν από την παρουσία μου

Μύρο να συνθλιφθεί  

Σε ανθρώπινα συνηθισμένα foot

Μαλλιά υπολείμματα

Αλωπεκίας

Δεν αρκούν να καλύψουν την λατρευτή

Άπιαστη οπτασία

εν αρχή ην η ελπίδα

και η ελπίδα

άφαντη  εγένετο

---

[1] αραθυμία = επιθυμία

[2] μουστοδακράζω[2] = τρέχουν τα δάκρυα χοντρά ως γρόνθοι

εντάμωση

εντάμωση[1] 

Θα φορέσω πάλι

Τον καλό μου εαυτόν

Αυτόν που χάνεται

Εν οίκω

Αισιόδοξα θα βγω

Στην ανελέητη ζωή

Πρότυπο μου Ο Ιώβ

ένα χαμόγελο ανθεί

με ρίζες στην βαρυθυμία

θα πρέπει να πάω

σιδηρόφρακτη

πανοπλία

διαλύεται σαν τα αξεσουάρ

της Σταχτοπούτας

στο νόστιμον ήμαρ

αμφιβολίες

και λύπη βαριά

στο αναπόφευκτο αντάμωμα

επαίτη

ο ήλιος ακολούθησε

τους άφρο μετανάστες

άλλη παραλυτική βολή

στο πλανεμένο σώμα

ας βγούμε να ανταμώσουμε

το φοβερό το καύμα

τον ανίκητο πανταχού παρόν

πόνο

Hopefully φίλτρο

Βάλσαμο

θα συγκρατήσει

Την λέρα όλου του κόσμου 

---

[1] εντάμωση =προσαρμογή δυο πραγμάτων, συνάντηση

Αγενής Παραστάτης

Παραμονεύει υπομονετικά

Αντιλαμβάνεται αόρατες

Μικρές διόδους

Διαχέεται ασύστολα

Άφοβα

Τεράστιο κενό

Αδυσώπητο

Παραλύει τους δραστήριους

Μύες

Αφήνονται όλα

Στο βουβό αστήριχτο παράπονο

Δυσθυμία

Το μάταιο της ύπαρξης

Αγενής ανεπιθύμητος

Παραστάτης

Άπιστος

Πάντα όταν θελήσει

Βρίσκει την πόρτα

Αθέλητα ανοιχτή

εροθυμώ

εροθυμώ[1]

Έσπειρα τους παιδικούς

Καλοκαιρινούς φράχτες

Στο κλεινό άστυ

Άνθισαν τα αναρριχώμενα

Υψώθηκαν στα κάγκελα της τέντας

Αγκάλιασαν στεφάνια

τα αστικά φυτά

Ισχνά σαν έφηβες

Αθώα

Περιμένουν τον ήλιο

Στέλνει προάγγελο το γλυκό φως

Έρχεται καμαρωτός σίγουρος

Γνωρίζουν την πορεία του

Στρέφουν την ψυχή τους

Προς αυτόν

Τον ακολουθούν

Εφήμερη άνθηση

Πρόσφυγες

Σε στεγνές βεράντες

Αθέλητη προσαρμογή

θα αποκοιμηθούν

and maybe

το ερχόμενο μεθωπόρ

θα ξανανθίσουν

σκορπώντας νοσταλγία

Ὅμως ὁ ἴδιος πάντα μένω·
τὰ χρόνια ποὺ περάσανε μὲ ἄφησαν
παράξενο παιδάκι γερασμένο 

---

[1] εροθυμώ[1] =νοσταλγώ

Πολτός

Αφήνομαι στην εργασιοθεραπεία

Τρώγεται η ώρα ασυναίσθητα

Αφανίζονται τα παγκόσμια προβλήματα

Στα στενά οικοσυστήματα

Παλεύει αφήνεται ο μικρόκοσμος

Σφικτά αγκαλιάζει

Την ασήμαντη ύπαρξη του

Χαρτιά και γραφειοκρατία

Συνημμένα

Όμορφες στρογγυλές σφραγίδες

Απαγρύπνιση για την νομιμότητα

Αναζητώ την μυρωδιά

Των δέντρων

Στο ομογενοποιημένο πολτό

Αέναη ανακύκλωση

Συσσωρεύονται μουτζουρωμένα χαρτιά

Γεμίζουν οι σκληροί δίσκοι

Στριφογυρίζουν τα μυρμήγκια

Ανυπόμονα περιμένει η γη

Την βροχή

Στεγνώνει

Ασήκωτα κενά φορτία

Ανταγωνισμός

Για επικράτηση επιβίωση

Ασυναίσθητα γυρίζουμε τον τροχό

Συνθλίβει

Ενώνει

Λιπαίνει την αδιάφορη

Κοινωνία