Θα χρειαστούν αμέτρητες χιλιετίες
Να κάνουμε τα στοιχειώδη
Διαρκώς διακριτικά προσπερνάμε
Άφθονες κραταιές excuses
Σέρνοντας τα ματαιωμένα
Ανεδαφικά όνειρα
Ασήκωτα βαρίδια
Υπάρχει άφθονος
Μελλοντικός χρόνος
Για κάθε είδους επανορθώσεις
Αθύρματα βολοδέρνουμε
Ρυπαροί αθώοι
Αθέλητα υποχείρια
Δεν ακούμε δεν βλέπουμε δεν μιλάμε
Ακολουθούμε τα σίγουρα προκαθορισμένα
Αχνοσαλεύουμε
Στο πνιγηρό όνειρο
Βυθιζόμαστε again βαθιά
Στον ύπνο του δικαίου
Τυφλά έμβρυα
Αναζητώντας πάντοτε μάταια
Το σκοτεινό σιωπηλό ασφαλές
Καταφύγιο της στοργικής
Μακρινής μήτρας.
Αφημένοι στα ήσυχα ακυμάτιστα νερά της
Τζουντζουνίζοντας[1]
τον μαλακό
Στείρο αντίχειρα
Σκοτεινή Νιρβάνα
