Ξερά τα κλαδιά
Αφυδατωμένα
Κρύο πάγος βροχή
Αέρηδες
Ο σκληρός ο χρόνος
Αλύπητα το χτυπούν
Ακηδία
Χωρίς λιπάσματα
Φυτοφάρμακα
Λίγο φρέσκο χώμα
Στραβά μειδιάματα
Σιωπηλή ευγνωμοσύνη
Ακαθόριστη ελπίδα
Ανθίζει
το ευωδιαστό ευλογημένο γιασεμί
Παρατημένο σε παλιό
Ενδιαίτημα
Επιμένει σιωπηλό ιώβεια
Απλώνει τα γερασμένα χέρια του
Στις άπονες ματιές
Τα άσπρα ανθάκια
Λικνίζονται σιγοτραγουδούν
Αφήνονται στο καπνισμένο αέρα
Της κακόθυμης πόλης
Αιωρούνται αναζητούν
Λίγο χώμα για να κοιμηθούν
Τσακίζονται σε
Άξενες πλάκες
Ποδοπατούνται από αδιάφορα
Βιαστικά υποδήματα 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου