Ικάρια ελπίς

Πλάστης παντοδύναμος

Η αθάνατη ελπίδα

Έπλασε με τέχνη

το απείρως επαναλαμβανόμενο

καινοφανές κοινό

πολυχρησιμοποιημένο  όνειρο

Άνοιξε τα λεπτεπίλεπτα

πληγιασμένα φτερά της

Πέταξε ψηλά

Χρύσωσε ο ήλιος

Το εύθραυστο κορμί της

Το γέμισε χιλιάδες

Λαμπυρίζοντα χρώματα

Το θάμπωσε

Και φάνταζε ωραίο νέο

Επιθυμητό

Χόρεψε μαζί της

Το αδύναμο χαδιάρικο αεράκι

Η αναμονή έσπερνε μυρωδάτα ρόδα

Αόρατα τα αιχμηρά αγκάθια

Η μέρα τραγουδούσε

Ελαφρώς πιωμένη  

Όλα ήταν δυνατά

Μια καινούργια γλυκιά αρχή

Μια βαρκούλα

Για να αρμενίσεις

Στο απέραντο αβυσσώδη

Αχόρταγο ωκεανό

Ικάρια ανάσα χαράς ελευθερίας

Ο ήλιος στέλνει

Γλυκόπικρο μειδίαμα

Μωρόπιστα

Τα σχέδια της ζωής σου

πού βγήκαν όλα πλάνες

τελείωσε ο χρόνος

η μέρα μάζεψε κουρασμένη

απελπισμένη

τα θλιβερά remains  της

χάνεται

στην εβένινη άδεια νύχτα 

μοσχοβολά νερατζανθούς