Αχειροποίητη εικόνα

Πέρασε ο αμείλικτος χρόνος

Στυγερός αμίλητος

Αδιαπραγμάτευτος

Δεν γύρισες

Ούτε μήνυμα ήρθε

Το σώμα σου αυτοκαταλύεται

Ύπουλα υπομονετικά

Ακούραστα 

περίμεναν οι αποικοδομητές

θριαμβεύουν

Επιβιώνουν με την παραδομένη ασήκωτη σάρκα

Χάθηκε το ασαφές αχνό χαμόγελο 

Ξεπρόβαλλαν τα κάτασπρα φροντισμένα δόντια

Βουβά

Σκοτείνιασαν τα μαύρα θαλερά μαλλιά σου

Πασχίζουν να ομορφύνουν

Το γυμνό κρανίο

Καλπάζοντας δραπέτευσες

Στην αιώνια μοναξιά

Δεν ακούς δεν μιλάς

Κιτρινίζουν τα τσιγάρα σου

Στο συρτάρι  παραπονεμένα

Άφησες την απτή ματαιότητα

Για μια άλλη μακρινή θολή

Σκληρότερη

Η μορφή σου έρχεται

Αθόρυβα απαλά

Μες στην επίμονη λήθη

Απλώνει αυταρχικά

Την κυριαρχίας της

Τρυπά το παρόν

Γεμίζει τα πάντα με θλίψη

Πίκρα

Απομακρύνεται

Στέκεται πάντα κάπου εδώ  κοντά

Παρούσα αθέατη διακριτική

Απρόσιτη