Ενθύμηση

Βυθίστηκε στο αχόρταγο πηγάδι

Της λήθης

Αναλγητικό χάδι

Βάλσαμο για πληγές

Κακογιατρεμένες

But sometimes

Αναχάρπατα

Αναδύεται γλυκά

Almost ανεπαίσθητα

Χαρμολύπητα

Μια νοσταλγία

Ενθύμηση

Για αυτό που ποτέ

Δεν ήρθε δεν έγινε

Αλλά έζησε αόρατο

Δυνατό

Σχεδόν απτό

Γέμισε την ύπαρξη

Ξεχείλισε ευφορία

Ανείπωτη γιορταστική

Έσβησε χάθηκε

Σαρώνει η ζωή

Τα πάντα

Καλή νοικοκυρά

Καθαρίζει

Αδιάφορα παστρικά

Σβήνει η λαχτάρα

Ο πόθος σιωπά

Σωτήρια ρουτίνα

Απλώνεται

Βουβαίνεται ο θορυβώδης κόσμος

Ησυχία του θανάτου

Σε χαιρετά

Θωπεύει μαυλιστικά

Ήρθε για να μείνει 

Silence

Χαράματα άρχισε το pet bird

Να ομιλεί

Όλο κάτι χαρούμενο

Αισιόδοξο τιτιβίζει

Και όταν ξυπνήσουν όλοι

Βυθίζεται στην σιωπή

Απλώνεται παντού

Παγωμένος ο ήλιος

Προσπαθεί να ζεσταθεί

Και να ζεστάνει

Σιγή στην γειτονιά

Σχόλη σήμερα

Αργούν να ανοίξουν τα παράθυρα

Περιποιημένες οι κυρίες

Έφυγαν από νωρίς

Για την εκκλησία

Κυριακάτικη έξοδος

Ελπίζουν

Ανάβουμε τα ανακυκλωμένα

Κεριά

Ικεσίες πολλές

Ανυψώνονται

Χάνονται

Διαλύονται 

Κλαψέας

Κλαις μικρέ σκανταλιάρη έρωτα

Δροσοσταλίδες λαμπρές  τα δάκρυα

Κυλούν ασταμάτητα

Στα ροδαλά υγιή μάγουλα

Διαυγή ρυάκια

Διατρέχουν

Τα όμορφα ρουθούνια

Ποτίζουν το απαλό δέρμα

Τα κατακόκκινα χειλάκια 

Υποφέρουν από τα μαργαριταρένια

Δοντάκια

Τα παχουλά χεράκια

Σκουπίζουν παραπονεμένα

Το πονεμένο πρόσωπο

Ατύχησες για μια φορά

Η σκανταλιά σου απέτυχε

Οι χαρμολυπημένες φονικές σαϊτιές

Βιαία αποσπάστηκαν

Ιάθηκαν ταχέως

Ωσάν  επιπολής τραύματα

Ουλές τραχιές

Επιφανειακά ανώδυνες

Κάπου βαθιά χώθηκε

Το γλυκόπικρο δηλητήριο

Ραδιενεργά απόβλητα

Καλύφτηκαν επιμελώς

Τόνοι μολύβδου

Μηχανισμοί αυτοπροστασίας

Ορθώθηκαν

Τα επικρατούντα επικράτησαν

Ως είθισται

διάττων αστέρας  η ελπίδα

Ηττήθηκε κατά κράτος

Καμαρωτή η πραγματικότητα

Προχωρά

Αναβλύζει self confidence

Ανεμίζει το ανέλπιδο πέπλο της

Αφήνει πίσω της στρυφνάδα

Ματαίωση πικρίλα 

Η χαρωπή νεφέλη

Αιθαλομίχλη δύσοσμη

Βαριά σέρνει

Τα κουρασμένα πόδια της

Καλύπτει βαριεστημένα τα πάντα 

Το γλυκό μεθύσι του έρωτα

Πέταξε μακριά

Τα χαρωπά μάγια

Διαλύθηκαν πριν

Χτυπήσει το παλιό ρολόι

Δώδεκα

Don’t cry   μικρέ έρωτα

Έλα να σκουπίσω

Το πονεμένο πρόσωπο

Κοίταξε ψηλά στον ουρανό

Ο ήλιος πολεμά τα γκρίζα βαριά σύννεφα

Είναι εδώ πάντα σιωπηλός

Καλύτερες μέρες θε να ρθουν 

Probably

Δέβα να παίξεις

Me tα video games

Σύγχρονα παιχνίδια

Άσε τις σκανταλιές 

Νύξη

Το χιονοχαλαζόβροχο χόρευε άγρια

Ορμούσε μαινάδα ασυγκράτητη κόχλαζε

Μύριες κεντιές

Διαπερνούν το δέρμα

Η χαρούμενη ομπρέλα πληγωμένη

Μάταιες αντιστάσεις

Παραδινόταν

Απατηλό το πεζοδρόμιο

Παγίδα  

Πλάκες αιωρούμενες

Πίδακες τα λασπόνερα

Βρωμίζουν τους αγχωμένους

βιαστικούς καθαρούς διαβάτες

Ο σκανταλιάρης έρωτας

Δακρυσμένος τσαντισμένος

Αδιαφορεί για την Αφροδίτη

Γυμνός τρέχει μέσα στο καταχείμωνο

Σημαδεύει ανύποπτες

Πεθαμένες ψυχές

Σώματα μεστωμένα σε χειμερία νάρκη   

Δέχονται αδιαμαρτύρητα

Τις γλυκόπικρες φονικές σαϊτιές

 Ξυπνούν

Παραδίδονται

Αδιαφορεί για τους κανόνες

Συμβάσεις προκαταλήψεις

Στερεότυπα 

Ανοίγει η αγκαλιά

Να δεχθεί την άνοιξη

Άμυαλη αμυγδαλέα

Που δεν την φοβίζει τίποτα

Το όνειρο επελαύνει ακάθεκτο

Καταχτητής γλυκός ακατανίκητος

Νεφέλη η ελπίδα

Απλώθηκε άτρωτη

Όμορφη προστατευτική

Οδηγεί

Φιλάνθρωπος

Μαγεύει

Όλα ωραία και καλά

Όλα δυνατά

Με ακυβέρνητο μειδίαμα

Γαλήνη

Βαδίζει ανάλαφρα

Ψυχή Αθώα νέα

Εσμεράλδα Αγνή 

Τρέχει η ζωή

Γλυκιά σαν καραμέλα

Σε γλώσσα διαβητικού 

"Seamos realistas, pidamos lo imposible!"[1]

 

 

 

---

[1] «Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο!»