σκιές

γυρίζει η γη

αέναα

δεν έχει ανάγκη

κανέναν θνητό

καλόν κακόν

δίκαιο άδικο

πλούσιο φτωχό  

άρχοντα  δούλο

εργατικό τεμπέλη

άξιο ανάξιο

εύχαρη μουρτζούφλη 

κανείς δεν είναι ακρογωνιαίος λίθος

κανείς δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος

γρήγορα συμπληρώνονται τα κενά

σκιές που σβήνουν στην καθημερινότητα

λαίμαργη ακόρεστη

τα καταπίνει όλα

μύρια μυρμήγκια

συνθλίβονται κάθε λεπτό

αυγά εκκολάπτονται συνεχώς

μελλοντική τροφή 

για την αδηφάγα μηχανή

ψυχρή αδιάφορη

τα καταπίνει αμάσητα όλα

πασχίζουμε τα θλιβερά όντα

να επιπλεύσουμε  

στους αθέατους

λάκκους των σκατών

να δραπετεύσουμε από

τους στάβλους του Αυγεία

να διακριθούμε

να γίνουμε ορατοί

να αγαπηθούμε

σημαντικοί

χαμένα νετρόνια

στο χάος

σβήνουμε

με την απαλή πνοή

του ανέμου

γυρίζει η γη 

ακούραστη

ασυγκίνητη

αμέτοχη

αδαής