γη και ύδωρ

γη και ύδωρ

όλα χωρίς αίτηση  δόθηκαν,

χωρίς ανταπόκριση,

αρκεί η δική μου φλόγα,

να ζεστάνει

τα παγωμένα μέλη,

αδιάφορο τα υποτυπώδη οφέλη

φλεγόμενη βάτος,

διαρκώς αυτοπυρπολείται,

και όλο φρέσκα κλαδιά

θεριεύουν έτοιμα να παραδοθούν

στη άσπλαχνη πυρά,

το σώμα μου κράζει

λόγια αγάπης, λόγια πόθου,

κελαρυστό τραγούδι

εις ώτα μη ακουόντων

αρκεί η δική μου αγάπη,

που απλώνεται χωρίς να απαιτεί

τα εαυτής,

σύννεφο με τυλίγει,

μέσα του ζω και αναπνέω,

διαχωρίζομαι από τον λοιπό κόσμο

αυτή η καρδιά

κράτος εν κράτει

πάντα ελπίζει,

με παρρησία

βίας ανεόρταστος (kai ανέραστος) μακρά οδός απανδόκευτος