αχλή

Με τη δύναμη της απελπισίας

Ανοίγω  τα σκελετωμένα

Δυνατά χέρια

Της ζαρωμένης κακιάς ζωής

Σφικτά στη χούφτα της

Κρατά ψιχία

Και ρανίδες  ύδατος

Για να κρατηθώ στα αποδεκτά

Όρια

Μία μία ανοίγω

τις ατσαλένιες φάλαγγες

Τρίζουν τα απάνθρωπα οστάρια

Σαρδόνιο χαμόγελο

Κλείνουν ανοίγουν

Ανώφελη μάχη

Παραίτηση αποδοχή

Το νεκρικό χέρι

Ανοίγει πρόθυμα

Παρέχεται πρόθυμα

Η γκρίζα ελπίδα

Τα ελάχιστα

Επιβίωση σε σκληρές ατραπούς

..Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·

ενδίδεις

αφήνεσαι

βυθίζεσαι

ακούσια στην επιθετική αχλή

απλώνεται

ανερυθρίαστα