ξινή ζωή

Το μεστωμένο ασχημόπαπο

Συρόμενο από την παλιμπαιδισμική

Καρδιά

Ετοιμάστηκε να κατακτήσει

Το ανέφικτο

Αδιαφορεί για τα πόδια

Χήνας

Τα αραιά γενάκια

Το άφτιαχτο φρύδι

Η εσωτερική επιθυμία

Σβήνει

Το παροδικό γήρας

Όλα τα όνειρα είναι εφικτά

Ελεύθερη η αφελής

Ψυχή ελπίζει, προσδοκά

Νεότατη ίσταται

Αιωρείται

Στο βελούδινο κόσμο

Της φαντασίας

Περικλείει

Με τα τρυφερά

Χέρια της

(ο χρόνος τα ζωγράφισε σκληρά

αδιάφορο)

χαρούμενη υγιής

ορμά στην ξινή ζωή

η αστραπή χάνεται

από τους αδύναμους οφθαλμούς

αδιάφορη σκληρή η αλήθεια

γυρνά

κτυπά αλύπητα

η αυλαία έπεσε

ματαίωση

πατάς σταθερά

με δύναμη

στα φαινομενικά στέρεα

πλακάκια

του πεζοδρομίου

λερώνεσαι

ύπουλα βρώμικα

κρυμμένα

ύδατα