Περιπλάνηση στον Αχέροντα

Πανίσχυρος δικτάτωρ

Παγερός αδίστακτος

Απρόβλεπτος

Αλόγιστος

Σείει άνετα

Το διακοσμητικό δρεπάνι

Αμίλητος κατασκηνώνει

Κουκουλωμένος

Με φρικιαστικό ένδυμα

Αστράφτουν τα κενά

Αθέατα όμματα

Αδιάφορος

Κατάτρωει αργά αργά

Το ανίσχυρο θύμα του

Η σάρκα λιώνει

Εγκαταλείπει ουρλιάζοντας

Παλεύει απεγνωσμένα

Να παραμείνει ζωντανή

Ανυπόφορος ο Πόνος

Αχόρταγος

Διαστέλλεται

Αισθητός οξύτατος

σε κάθε μόριο

Ατέρμον

Άναρχος

Αγώνας μέχρι εσχάτων

Γαντζώνεται η ζωή

Σε κοφτερές λάμες

Ακούνητος αναμένει

Τα οστέινα δάκτυλα

Εξαντλημένα

Να αποσπαστούν

Από το οδυνηρό κράτημα

Ενδίδεις αθέλητα

Στην παντοδυναμία του   

αΐδην λαγχάνειν δέξασθαι[1]

σκυφτό το κεφάλι

κλειστά τα μάτια

αναμονή

ταπεινός δούλος

αθώα ανίσχυρη ύπαρξη

αβοήθητη

στην αδυσώπητη μοναξιά

Το στόμα αίμα γιόμισε, 

τα χείλη του φαρμάκι

οδεύει μαρτυρικά σε τόπο

αφιλόξενο

χωρίς ζεστή αγκαλιά

χωρίς χάδι

χωρίς  

ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος

καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν του,

ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογί ταύτῃ

---

[1] Αν συναντήσεις το θάνατο να τον αποδεχτείς