Αμυδρό το φως στη Βικτόρια
Δισταγμός, απροθυμία
Ο φόβος πλανάται
Αλλοδαποί πρόσφυγες
Φτώχια ρύπος
Εγκατάλειψη
Συνειρμικά βομβαρδίζουν
Τους έχοντες κάτι παραπάνω
Σφικτά κρατιούνται οι τσάντες
Ανέλπιστα μισοάδεια η πλατεία
Τα καταστήματα κλείνουν σιγά σιγά
Μελαγχολική η Πατησίων
Κατάληξη στο Old City
Περιμένει το ξένοιαστο φοιτητόκοσμο
Επιμένει ελπίζει
Χαρούμενη κουβέντα
Διακοπές διαλογισμός
Ουσιαστικά λόγια
Κυλά ανέμελα η ώρα
Συντροφικότητα αλληλεγγύη
Έξω στο περίεργο κόσμο
Σιωπηλό
Ανάπηρος με ένα πόδι
Στην είσοδο του τρένου
Ξαπλωμένος
Παρέα με τα δεκανίκια
Περιμένει χαμόθεο[1]
Πάλι στην γωνία
Είναι η αστυνομία
Ανησυχία στη θέα της
Πρόσφυγες μαζεύτηκαν
στην πλατεία
Μητέρες μαξιλάρι
Των μικρών παιδιών
τους
Στρώμα οι
πολυπατημένες πλάκες
Κοιμούνται ανέμελα
Ξαγρυπνούν οι γονείς
Φορτωμένοι με την
αδυσώπητη ζωή
δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη
περιμένοντας
Άγνωστο το πρωινό
Σκοτεινό μέλλον
Κοιτώ χωρίς να βοηθήσω
Απομακρύνομαι
Μεγάλο άδειο σπίτι
Πεπατημένη οδό ακολουθείς
Ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου