Αστράφτουν τα αστεράκια
Στο τολμηρό κοίταγμα του
ήλιου
ο ουρανός έβαλε ολίμαυρα[i]
σατέν
καμαρώνει τα χρυσαφένια
κεντήματά του
ντροπαλή η σελήνη κρύφτηκε
κουράστηκαν τα ασυγκράτητα τζιτζίκια
ησυχάζουν σιγά σιγά
νυχτοπούλια άρχισαν τα
παράπονα
οι βάτραχοι αμέριμνοι
κοάζουν
νοσταλγικά άσματα
θαρραλέα mosquitoes
σφυρίζουν
περιφρονητικά
ανταγωνίζονται οι κύονες
δυνατές υλακές
ηχώ
άγνωρα
γεμάτη γαλήνη η νύχτα
νεγκασμονή[ii]
unfulfilled days
φωτισμένα παράθυρα
βομβίζουν ακατάπαυστα οι
τηλεοράσεις
παράλληλες ομαδικές
μοναχικές μοναξιές
αλυκτούν άγρια σιγανά
αναζητώντας μακρινά
άπιαστα
τα μάτια δεν βλέπουν
τον εφαπτόμενο ομοιοπαθή
συνοδοιπόρο
η ψυχή αναζητά την
ηδονομαζοχική πλάνη
σε πανομοιότυπους κλώνους
πλούσια τους μασκαρεύει
με ανύπαρκτα φανταχτερά
στολίδια
πνίγεται σε αβαθή ύδατα
και εσύ σε άλλη όαση
ξαποσταίνεις
σε άλλες αγκαλιές
περιπλανιέσαι
άλλο στόμα γλυκά σε
νανουρίζει
θαμπά τα αστεράκια μου
στον απρόσιτο ουρανό σου
αόρατα
ξένες κανάρες[iii]
σε τριγυρίζουν
καμαρώνουν ακόμα τα
αστεράκια
ευοίωνα, ιλαρά,
παιχνιδιάρικα
αγαπητά
στέλνουν παρελθοντικά
σύγχρονα χαμογελάκια
από απλησίαστους γαλαξίες
μην μετράς τα άστρα
θα κουκκουτζάσεις[iv]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου