mors tua vita mea
Αμέριμνο ξεκίνησε
το μελιτοφόρο μελεσσιδόπον[i]
Υπακούοντας προαιώνιες
στανταρισμένες εντολές
χωρίς διαμαρτυρίες,
χωρίς αμφιβολίες
Για την επιούσια
ευνουχιστική γύρη
Για το νέκταρ
Να βγάλει το αεικίνητο
Ριψοκίνδυνο μεροκάματο
Να επιστρέψει στην
τυποποιημένη
Ιεραρχημένη αποικία
Της εργασίας του
Αν είναι αποδοτικό θα συνεχίζει
Να ζουζουνίζει
Να ερωτοτροπεί απαθή
με τους υπέροχους
ύπερους
Θα γεμίζει το κορμάκι του
Βελούδινη χρυσόσκονη
Λικνιζόταν η λεβάντα
Ανάδιδε το μαυλιστικό
μενεξεδένιο άρωμα
ανυποψίαστο σέρνει
A waggle dance
Κύκνειο άσμα
ικανοποιημένο
Το πλάνο flower
Επιτελεί το κοινωνικό του καθήκον
Η αποικία
εδρεύει ο υπομονετικός
διάλεξε το ταιριαστό χαμαιλεοντικό κουστούμι
ένα με την
φιλόξενη λεβάντα
ενθουσιασμένο ορμά
το ιλαρό κεφάλι
χάνεται στο ακαριαίο δάγκωμα
το δηλητήριο απλώνεται
στο άμοιρο σώμα
αναπόδραστο εξολοθρευτικό αγκάλιασμα
συγκεντρώνονται απροσκάλεστα
τα εντομικά όρνεα
να διαμελίσουν το άμοιρο θύμα
άκοπα θα λάβουν μέρος
στο έτοιμο δείπνο
τροπαιοφόρος κυνηγός
μοιράζεται εκών άκων
την σωτήρια λεία
αβοήθητη σορός
αφήνεται στην ειμαρμένη
καλό ταξίδι
ο θάνατος σου η ζωή μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου