Εντάμωση

Απροσδόκητα αναπάντεχα

Συνάντηση απρόσμενη

Εμφανίστηκες

Anastasia

Δραπέτευσες πάλι

Άφησες ξανά

Τους ασφαλείς θαλάμους

Τα κάθε είδους medicine

Εγκατέλειψες τους ακλόνητους

Αμφιβόλου χρώματος

Τοίχους

Πέταξες στην ελευθερία

Στους βρώμικους δρόμους

Έγινες ένα

Άγριο στρουθίο

Άφησες την θεία πρόνοια

Να φροντίζει

Δεν μεριμνάς

Για φαγητό

Για στέγη πάνω από το κεφάλι σου

Ξαπλώνεις

Στις χιλιοπατημένες πλάκες

Στα χαραγμένα παγκάκια

O κεντημένος ουρανός

Σκεπάζει τα όνειρά σου

Εκθέτεις την ξεχωριστή παρουσία σου

Ακούς τους ήχους της ζωής

Ανακατεύεσαι με βιαστικούς

Αδιάφορους διαβάτες

Το βλέμμα τους πέφτει

Τρομαγμένο πάνω σου

Επιστρέφουν ταχέως

Στην άνυδρη ζωή τους

Δεν υπάρχει σπίτι για σένα

Οικογένεια

Απόκαμαν όλοι

Ο κόσμος σου

Βίαιος άγριος

Εμμονικός,

Αόρατος και τρομερός

Ολοένα πετά από πάνω σου

Η φοβερή η Άτη

Σαν την φτωχή Ιώ

Φύλακας  σου

ο πανόπτης ΄Αργος

με τα χίλια του μάτια ανοικτά

Ξεφεύγεις

Τρέχεις να προστατευτείς

από τον αιμοδιψή οίστρο

πλάνης

τι ζητάς τι ψάχνεις

χαμογέλασες

εδώ θα με βρεις

στην σκιά

θερμό το αγκάλιασμα σου

σε άφησα μόνη

στη σκοτεινή σκιά

του πολυάσχολου κόσμου