22/3/19

Ανοιξιάτικη συντύχια

[1]
Στητός ο κρίνος
Ευθυτενής
Θέλει να διασχίσει
μπλε ουρανό
Κίτρινος κίονας
Ξεπροβάλλει δειλά
από ενδιαίτημα λευκό
Πράσινα φύλλα θαλερά
Τον αγκαλιάζουν τρυφερά
Τόσο καιρός σιωπηλός
Άνθισε γλυκά
Κοιτά μόνο ψηλά
Υπερήφανος καμαρωτός
Τόσο μοναχικός
Νοσταλγεί το μακρινό χωριό
Τα φλύαρα κοτσύφια
Του μιλάνε βιαστικά
Αυτός δεν βγάζει μιλιά
Κίτρινες φρέζες

Του στέλνουν ευωδιαστά φιλιά
Πορφυρό λουλούδι
Του γνέθει φιλικά  
Η άνοιξη τρέχει και γελά
Εδώ είμαι τραγουδά
τρέξτε χορέψτε
η ζωή σαν όνειρο περνά  





[1] συντύχια =συνομιλία


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου