Αγενές

 

Κοιτάζει με παράπονο

Την όμορφη νεαρή κοπέλα

Το νεαρό όμορφο φίλο

Τα θλιμμένα μάτια

Πηγαινοέρχονται

Δεν ξέρουν που να σταθούν

Αναποφάσιστα

Ηττημένος πριν να δώσει μάχη

Το κορμί συγχυσμένο

Φορτισμένο

Ψάχνει αγώγιμο υλικό 

Να απαλλαγεί

από δυσβάσταχτο άγος

Που κουβαλά

Όλα μέσα του ένα κουβάρι

Αξεδιάλυτο

Κάθε προσπάθεια

Σφίγγει περισσότερο

Τους άκαρδους  κόμπους

Γόρδιος δεσμός

Που να γείρει  το πονεμένο

Κεφάλι

Φουντώνει η μοναξιά

Απλώνεται θεριεύει

Βρίσκει τόπο να ριζώσει

Ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους

Οι λέξεις μέσα του

Αγωνίζονται να ελευθερωθούν

Πιέζονται φυλακισμένες

Τα χέρια αφημένα

Δεν απλώνονται ακόμα

Να ζητιανέψουν

Την πολυπόθητη απρόσιτη αγάπη

Παθητικός καπνιστής

Εισπνέει βαθιά  

Τον άταχτο καπνό

Τις φευγάτες ανάσες

Το παιχνιδιάρικο αεράκι

Του βουνού

Χαμογελαστό λίγο ειρωνικό

Συλλογισμένο

Αιώνιο

Αγενές