15/4/21

Ερημάδιν

 


Ερημάδιν [1]

Σκυφτή πάνω στο κέντημα

Μετρούσε προσεκτικά τις

Πολύχρωμες βελονιές

Τα αφτιά της προσηλωμένα  

Στο ραδιόφωνο

Άκουγε με ευλάβεια

Τις πικρές τρυφερές ιστορίες

Τον πόνο σε προσομοίωση

Τον αγώνα της αληθινής παντοτινής αγάπης



Κάθε βελονιά

Και μια εικόνα

Αμέτρητες ιστορίες

Ο έρωτας πάντα πρωταγωνιστής

Τροπαιοφόρος

Όλου του κόσμου τα δεινά

Θριαμβευτής  πάντα η αγάπη

Νικήτρια  ή νικημένη

Αδιάφορο

Άφηνε στάλαγμα ευφροσύνης

Στην ψυχή

Πικρή χαρά

Στο κορμί

Ανακούφιση

Όνειρα ελπίδες

Αμέτρητες εργατοώρες

Ανασφάλιστες

Παρέα με το εργόχειρο

Η προίκα  

Από το μηδέν

Άνθισαν ακίνητα  λουλούδια

Ήσυχα πονεμένα

Κήποι στο πανί  

Συμμετρικοί τακτοποιημένοι



Στόλιζαν μπουφέδες

Νοικοκυρεμένα τραπεζάκια

Παράλληλοι βίοι

Χωρισμός στα στερνά

Βαθιά στην γη

Το έρμο σώμα

Αθέατο σιωπηλό

Αβοήθητο σε δομές

Περιμένοντας 

Μετοίκιση



Έκθετος ο σύντροφος

Αφημένος στη κοινή θέα

Παζάρι στα σκουπίδια

Περιμένοντας καινούργιο αφεντικό

Σύνθλιψη με πατατόφλουδες

Who ’s know

Το future ανθρώπων και remains




[1] Αδέσποτον, εγκαταλελειμμένον

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου