άγνωστος ποιητής

μιλά το σώμα του

ελαφρά λυγισμένο

όλος αγάπη στοργή

κρατά το δημιούργημα του

σαν στοργική μάνα

το μωρό της

πολύτιμο εύθραυστο

όλη η αγάπη του κόσμου

συσσωρεύεται στην

αγκαλιά της

ατημέλητος συνηθισμένος

μαλλιά πλούσια μαύρα

άναρχα

όλα δείχνουν την μοναξιά του

το fast food

αχνοφαίνεται στο υποδόριο λίπος

τα μυωπικά γυαλιά παραπέμπουν

στον πνευματικό άνθρωπο

στα χέρια του σαν αρχαίο

σπάνιο χειρόγραφο

τυπωμένο άδετο

βιβλίο ποιήματα

σαν αυτοέκδοση

προστατεύει το παιδί του

από το αδιάφορο αγχωμένο πλήθος

όλος ασυνείδητο καμάρι ικανοποίηση

ένας ακόμα ποιητής

ένας ανώνυμος συγγραφέας

αφανής μείζων

μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος

who knows

ίσως χαθεί στην ανωνυμία

αμέτοχοι κληρονόμοι

βιαστικά θα απαλλαγούν

από τον ανεξερεύνητο θησαυρό 

χαρτομάζα στην ανακύκλωση

ίσως κάποτε θα λάμπει

στα παράθυρα της TV

επώνυμος καταξιωμένος

 τα βιβλία του best seller

τώρα ακούγοντας 

παρακαλώ προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα

please watch out your personal belongings

αυθόρμητα σφίγγει

το άγνωστο άσημο παιδί του

να το προφυλάξει από την αρπαγή

από την απαξίωση