έρχεται σιωπηλή στα όνειρα
με ένα δειλό χαμόγελο
όλο προσδοκία
ζητώντας ταπεινά μνημόσυνα
προσευχές για ανάπαυση ψυχής
που δεν έγιναν
θα άφησε οβολούς
για διαβάσματα πρόσφορα
κατά τα ειωθότα
ξεχάστηκαν
εμφανίζεται διακριτικά
βουβά σκορπίζοντας
μια σιγανή επίμονη θλίψη
άγνωστη γλώσσα μιλούσε
σε μια απάνθρωπη Βαβέλ έζησε
στηρίχθηκε στην ενορία
στις προσευχές
καμιά βοήθεια
στην μοναξιά
στην άκαρδη αρρώστια
βασανιστήρια νεομάρτυρας
σβήστηκε από την μνήμη
κανένα καντηλάκι δεν σκόρπισε
φλογίτσα για αυτήν
χορταριασμένος βρώμικος
απεριποίητος απέμεινε ο τάφος
ουρές περιμένουν
οι αντικαταστάτες
ψάχνουν και αυτοί
να γείρουν την κεφαλή
ανάπαυση
τόπο χλοερό
μια χούφτα κόκαλα
μοναχικά
εγκαταλελειμμένα
Ἆρα τίς ἐστι;
θα πεταχτούν αδιάφορα
σε κοινό λάκκο
εκεί θα βρει συντροφιά
που ποτέ δεν είχε
θα ανακατευτεί
με αγνώστους
εις τον αιώνα τον άπαντα
ανώνυμη ανάμεσα σε ανωνύμους
θα βρει την πολυπόθητη γαλήνη
BELOVED at last
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου