Αξιομακάριστο γιασεμί
Η μνήμη σου παραδομένη στη λήθη
Δεν μνημονεύεσαι πουθενά
Ίσως βρίσκεσαι σε κάποιες φώτο
Ντεκόρ, γλάστρα
Για σημαντικά γεγονότα
Συνεχίζει η ζωή
Αμείλικτη γαντζωμένη
Στις τετριμμένες συνήθειες
Συνταξιούχοι στα μπαλκόνια
Νοικοκυρές τινάζουν
Τα ανεπιθύμητα επιθυμητά
Όνειρα
Να απομακρυνθούν από τα
Κοινωνικά αποδεκτά σεντόνια
Χωρίς την παραμικρή ζάρα
θα απλωθούν
στα χρηστά κρεβάτια
τα ελατοειδή
οι αναγκαστικοί σύντροφοι
απλώνουν ρίζες και κλώνους
στο παγκάκι
ξαποστάζουν αστικοί οδοιπόροι
στο τρυφερό σκοτάδι
ερωτευμένοι δίνουν όρκους
ψάλουν πρόσκαιρους ύμνους
απόμεινες C,
O2, H2, άζωτο κλπ
άγνωστα
ταξιδεύουν τα στοιχεία σου
χωρίς μνήμη και αυτά
σώφρονες
πολεμούν την απουσία
με μνημόσυνα
αναγκαστική ενθύμηση
κοινωνικές συναναστροφές
μνημόσυνα
στην τηλεπικοινωνία
«λαφρόν η νύχτα σ'»[1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου