Θερσίτες καλυμμένοι encore
Αυθάδικα υψώνουμε
Το δύσμορφο κορμί
Κρέμονται τα λιωμένα ράκη
Ανώφελες πανοπλίες
Το αποτρόπαιο κατσίν[1]
Τολμά
Κατάματα αντικρίζει
Τα αλαζονικά
Περιφρονητικά βλέμματα
Η αιχμηρή αλήθεια μας συντρίβεται
Στον ατσαλένιο κοινωνικό ιστό
Δεν υπάρχει ρωγμή
Για να εισέλθουμε
Ο λόγος μας διαλύεται
Στο δροσερό αέρι
Αποδέκτες
Ώτα μη ακουέντων
Χλευασμός, Απομόνωση
Ξυλοδαρμός
Στον πονεμένο ανεπιθύμητο
ύβο,
Υποχείρια
Μέσα Μ.Μ.
Αντέχουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου