Γλυκόλαλο μεθόπωρον

Γλυκόλαλο μεθόπωρον[1]

 Πέτρες, βράχια, απότομη ανηφόρα

Μακία και φρύγανα

Καμένα πλυμένα κλαδιά

Φούμο στις άσπρες μπλούζες
Ο ήλιος παρών

Τσουρουφλίζει την απλωμένη

Υγρασία

Υγρές οι μπουμπουκιασμένες σκύλες

Από όλες τις μεριές

 

Προβάλουν τα διακριτικά κυκλάμινα

Μοναχικά ομαδικά

Ασπρουλιάρικά, ροζ, fuchsia,

Καμαρωτές ανθισμένες κρεμύδες


 

 Τρεμοπαίζουν στο ανεπαίσθητο αεράκι
Τεράστιες μυρμηγκοφωλιές

Αναζητώντας τον άρτο τον επιούσιο

Όλα τα ζούδια  

 

Σιωπηλός  ο γαλάζιος ουρανός

Κάπου μακριά τα αναποφάσιστα

Σύννεφα

Πανταχού παρόν άγγελος

Security η ανέφικτη παρουσία

Ξεπροβάλλει μέσα από

Την γλύκα των κυκλάμινων

Την ομορφιά της αναγεννημένης φύσης

Πέρασε η φωτιά αχόρταγη

Ρημάδια

Ακούραστη η φύση

Ξεπροβάλλει πάλι

Βλασταίνει τα επιζώντα σπέρματα

Ανθίζει και χαμογελά

Καμένες ψυχές πρασινίζουν

Ο νους προσηλώνεται αλλομίαν

Στην οπτασία σου

Ο ρεμβασμός διακόπτεται

Μυγάκια σμήνος ενοχλητικά

 
Ζουζουνίζουν 

Κατάληψη στα γυμνά χέρια

Στρατοπέδευση στα νοτισμένα

Ενδύματα

Ανεπιθύμητη διαρκής συνοδεία

Το εκνευριστικό τραγούδι τους

Καλύπτει τις απογειώσεις των αεροπλάνων

Επίμονα

Ανηφορίζουν

Ακαταλαβίστική ομιλία

Πλατωνική αθώα  Ιώ

Μικροί εκδικητικοί  οίστροι

Υποχείρια των κεκτημένων

Ευπρόσδεκτη Sternbergia lutea

Ξεπροβάλλει χαμογελαστή

Φωτεινή

Στολίζει διαβρωμένες πέτρες

Ανοίγει στο πόθο  του ήλιου

Περιμένοντας  το ευλογημένο 

Μελεσσίδιν[2]

Να ιλαεύσει[3]

Τους έξι άνισους ανθήρες

---

[1] μεθόπωρον = φθινόπωρο

[2] Μελεσσίδιν= μέλισσα

[3] ιλαεύω = λειαίνω, μεταφ. θωπεύω, χαϊδεύω