7/12/16

τόλομαν




Θρασύς ο χρόνος
Απλώνει αδιάντροπα
Ασύστολα τα μιαρά του χέρια
Ακούραστα μαλάσσουν
Κάθε σπιθαμή
Σώματος και ψυχής
Αφήνουν ανεξίτηλα
Ρυπαρά σημάδια
Ρωγμές εγκατάλειψη
Ματαίωση
Ασήκωτη πίκρα
Ριζώνουν
Θεριεύουν ακυβέρνητα
Ένα ένα τα προχώματα
Καταρρέουν
Τα σαθρά κάστρα 
Παραδίδονται αμαχητί
Ερειπωμένη ύπαιθρος
Άνυδρη χέρσα
Κείται
Ανυπεράσπιστη
τόλομαν[1]  αναρχίνιστης αρναχείας[2]  



[1] τόλομαν = τελείωμα, τέλος έργου, αποπεράτωση, εξάντληση

[2] αρναχεία = αρχή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου