Ζωντοχωρισία [1]
Από την αγκαλιά της στοργικής
Οικογένειας
Στον ποθητό απαραίτητο υμέναιο
Έκαστος εφ' ω ετάχθη
Επιτέλεσε άριστα τα καθήκοντά της
Σύζυγος, μητέρα, νύφη, κόρη
Η καλή νοικοκυρά
Είναι δούλα και κυρά
Αρχόντισσα στο σπίτι της
Δύναμη, κυριαρχία
Όλα καλά
Σιωπηλά και κυριαρχικά
Όλος ο κόσμος
Στα χέρια της
Έλαμπαν οι βορδολότιμες[2]
κατσαρόλες
Έτοιμο on time το γεύμα
Πεντακάθαρα τα βαριά χαλιά
Όλα καλά
Οι τυχόν ατασθαλίες
Υφαλώδεις, σκοπελώδεις
Συγχωρήθηκαν άραγε,
Παρακάμφθηκαν
Δόθηκαν άσκοπες μάχες
Who knows?
Κύλησε ο βίος
Δεν διασαλεύτηκε η τάξη
Των πραγμάτων
Suddenly εκεί που
Τα παιδιά άνοιξαν τις φτερούγες
Να πετάξουν σε άλλες αγκαλιές
Όταν ο χρόνος ο ανελέητος
Άρχισε να
γρατζουνά
Διακριτικά
Άνοιξε ο
ακρογωνιαίος
λίθος
Την θύρα
Ἀπολείπειν ὁ Θεός
Την πιστή
σύζυγο
Σε άλλη
αγκαλιά
Δροσερή, νέα
πολλά υποσχόμενη
Έμεινε ο
μουσακάς
Να κρυώνει
Τα μελωμένα
μελομακάρονα
Θρυμματίστηκαν
Η πίστη, Η αλληλεγγύη
Ο κοινός βίος
Μηδενίστηκαν
Άκοπο εύκολο Delete σε όλα
Έκπτωτη
βασίλισσα
Σε ερειπωμένο
τακτοποιημένο βασίλειο
Τα
κρυστάλλινα βάζα
Νυφικά δώρα
Με προσοχή
φυλαγμένα
Υπομένουν τα fake
μαραμένα
λουλούδια
Τρομακτικές
σιωπηλές κραυγές
Εκπέμπονται
από τις
εγκαταλελειμμένες
κατσαρόλες,
το πλυντήριο
κενό
σε αθέλητη
σύνταξη,
πάγωσε το
σίδερο
εκατοντάδες
ατσαλάκωτα πουκάμισα
με περισσή
φροντίδα
ελεύθερα
στριφογυρίζουν σε ξένα χέρια
οι τσαλάκες τώρα αθέατες
τα λασπωμένα
μακαρόνια gourmet food
στολίζεται το
σπίτι
δύσθυμα
λουλούδια
εγκατάλειψη,
μοναχία, αφόρητη silence
τις πταιει;
μια ζωή την
έχουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου