Αδελφή μου
Σε βλέπω, μακαρία,
Το πρόσωπο σου λάμπει
Αγαλλίαση,
Το πρόσωπο του έρωτα
Του ισχυρού παραισθησιογόνου
Χαμογελάς ευτυχισμένη
Κεντάς το όνειρο σου
Το ζεις
Λαμπρό
Είσαι πανέμορφη
Και ο έρωτας σου
Σύγχρονος Άδωνης
Γενναιόδωρη
Σε προβληματίζει
Η περιοχή που θα στεγάσει
Την υπέροχη ιστορία σου
Όλα καλά, ωραία
Το τζιν το πουλόβερ
Με την λαιμόκοψη
Απτά
Απρόσιτος
Ματαιωμένος
Συνεχίζει την αδιάφορη
Σκληρή δουλειά του
Εσύ πλέεις ανάλαφρη
σαν πούπουλο
Καλή με όλους
Το πρόσωπο σου αναπαύεται
Στο λερό μαξιλάρι
το βασανιστικό σου σώμα
Έχει μεταλλαχθεί
σε αυτό που θέλεις,
λεπτεπίλεπτη νεραϊδούλα
διαλέγεις το μεσκαλένιο
ακριβό σου νυφικό
τα έπιπλα σου
το όνειρο σου
σε περιτριγυρίζει με αγάπη
σε κοιτά στα μάτια
προλαβαίνει τις ανείπωτες επιθυμίες
καθρέπτης
το πρόσωπο
φωτίζεται
εξαϋλώνεται
ξεχειλίζει η ευτυχία
το ενθεογόνο όνειρο
unfortunately
μιζέρια και στα
όνειρα
προσδοκά απλές καθημερινές
επισκέψεις
καθισμένοι στο παλιό καναπέ
ανόητες σωτήριες
κουβεντούλες
παράλληλοι βίοι
ανεδαφικοί
έγκλειστες στα κυκεωνικά
οράματα
μεγαλόπρεπο μεγαλοαστικό
λεπτή κλωστή
αντανακλά
χωρίζει το ταπεινό σαθρό και αυτό
πλεύσεις ανερμάτιστες
παρακαμένα[1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου