Κάποια άλλη νύχτα

Κάποια άλλη νύχτα

Διαδήλωνε ο κόσμος για

Το Όνομα

Στο ίδιο νοσοκομείο

Απλώνονταν η μπετονένια

Πόλις

Αναζητούσα πέτρινο κλουβί

Να στεγάσω τα μοναχικά όνειρα

Δάνειο

Προκαταβολές κάτω από το τραπέζι

Τόκοι διπλάσιοι από το κεφάλαιο

Ανθούσε και πάλι ο πόνος

Έβραζε φούσκωνε

Απλώνονταν

Ατελείωτος ανεξέλεγκτος

Πολλαπλασιασμός

Κυττάρων

Ήσυχη η νύχτα

Στα χέρια της μορφίνης και των άλλων

Παυσοδύνων

λύτρον

Ευγνώμων

Φυσάει απαλό αεράκι

Απέναντι ο

Λυκαβηττός σκοτεινός

Τα προσφυγικά γερασμένα

Αφημένα

Διακοσμημένα με ίχνη από σφαίρες

Ερείπια στολισμένα

Με δορυφορικά πιάτα

Μπαλώματα

Το γήπεδο, σκοτεινές κερκίδες

Δεν ησυχάζει η Αλεξάνδρας

Το πεπονόφλουδο  φεγγάρι

Παίζει κρυφτό με τα συννεφάκια

Το φωτισμένο Ελπίς

τυλίγεται στην σιωπή

Αθέατη η ΓΑΔΑ

οι φύλακες της έννομης πολιτείας

Εργάζεται και αυτή σκληρά

Να συλλάβει

Παρανόμους, κάθε είδους εγκληματίες

Γυρίζει την πλάτη

Αδυνατεί

Να συμμορφώσει

Τον πόνο τον άπιαστο θάνατο

ο Άρειος Πάγος

Powerless

ανεξήγητες σκληρές τιμωρίες

άδικες

πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα

ακλόνητος ο θάνατος

σκληρή άπονη η ζωή

κυλά αδυσώπητη

καμία σημασία στους

αποχωρούντες

αδιάφορες οι μονάδες

που σβήνουν

συνεχίζει επουλώνει κενά

πληγές

το είδος επιβιώνει

πόσο πόνο οδύνη

θάνατο απορροφούν

οι τοίχοι βαστούν ακόμα

συνήθισαν

πέτρα οι καρδιές

ολονυχτία

παρέα με τον

επιθανάτιο ρόγχο

μέτρημα μέχρι το τέσσερα

ακούγεται η βαριά εκπνοή

Ααα

Επανάληψη

Συνήθισε το αφτί

Αναμένοντας ...

 

25-5-15