ασάλευτη ζωή
Χάθηκες ήλιε μου
Σκοτείνιασε η
πλάση
Η
πόλις αποκάλυψε
το θλιβερό
προσωπείο της
η
παρουσία σου ελάφρυνε
το ασήκωτο φορτίο
ωχρίασε η αισιοδοξία
παντοδύναμη η ματαιότης
πατάει αδυσώπητα
στους γερασμένους τραχήλους
τα θρυμμούλια
που περίμενε
ο
πληγωμένος Λάζαρος
να επιβιώσει
τα
πήρε ο άνεμος
ανέστιος,
πένης, μόνος
στο συνωστισμένο
πλήθος
αιμορραγούν τα κουρασμένα σπλάγχνα
σαραβαλιασμένο νευρόσπαστο
αφέθηκε ανήμπορο
ασάλευτο[1]
I'm only living for the moment
when I hear your voice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου