ψη[1]
Αχ ψυχή ονειροβατούσα
Ποτέ δεν απελπίζεσαι
Σέρνεσαι κατακρεουργημένη
Ελπίζεις στο αδύνατο
Λαρώνεις τις αθεράπευτες πληγές
πλάθοντας
Παραμύθια με ωραίο τέλος
Δημοκρατική άνασσα
Βρίσκεις πάντα τον καλό καλό σου
Αφήνεσαι στο πλάνο όνειρο
Χορεύεις στον κόσμο των σκιών
Αέρινη ελαφροπερπατούσα
Καθώς σέρνεσαι στην βρώμικη γη
Το στόμα σου γεμίζει με βούρκο
Τον μετουσιώνεις σε νέκταρ
Διαπερνάς την πύρινη κόλαση
Νυχτοπεταλούδα
Τέφρα στον ήλιο
Που τολμάς
Να κοιτάξεις άφοβα
κατάματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου