Ελπίδα όπως Άνοιξη

Πεθύμησα την άνοιξη

Με τα πολλά λουλούδια

Που όλο κάτι υπόσχεται

Με γέλιο και με χάρη

Όσα είναι τα άνθη

Του αγρού

Τόσες είναι οι ελπίδες

Χαρούμενα πόδια τις πατούν

Ο ήλιος του καλοκαιριού

Αλύπητα τις καίει

Ασυλλόγιστες πάντα

Ανθούν θάλλουν

Τον κόσμο πλημμυρίζουν

Αθέλητα παραδίνεσαι

Στο πλάνο άκουσμα τους

Τρέχεις ανυπόμονα

Το ανύπαρκτο Όνειρο

Να πιάσεις

Πότε θα έρθεις

Άνοιξη με τα πολλά λουλούδια

Να ανοίξει λίγο η ψυχή

Να ελπίσει να ξεχάσει

Να ζήσει σαν πεταλούδα

Ανάλαφρη

Και στο λυκόφως το πικρό

να γείρει

Να κοιμηθεί

Σαν να μην έχει ζήσει