For ever

Ξενυχτά παραφυλώντας τον χρόνο

Που έρχεται αυθάδης σκληρός

Αφήνει τα αισχρά

Ανεπιθύμητα ίχνη του

Ο ύπνος άπιστος εραστής

Έρχεται για λίγο

Και εξαφανίζεται

Σε άλλες γειτονιές

Λεπτό φάντασμα

Τριγυρνά απελπισμένο

Σε σπίτι που αδειάζει

Σιγά σιγά

Μακάριος ο σύντροφος

Γουργουρίζει γλουγλουκίζει

Αθώος αμέτοχος

Στο σκληρό φως της μέρας

Η νιότη  γύρω της flourishes

Φουντώνει αδιάντροπα

Άφοβη αφήνεται

Στο δυνατό φως του ήλιου  

Τα δέρματα λεία αρυτίδωτα

Τα μάτια αστράφτουν

Η αισιόδοξη ανέμελη οσμή της νιότης

Την ξεκουφαίνει

Τα χαζόγελα αντηχούν

Αβίαστα απλώνονται

Το δικό της όμορφο ώριμο στόμα

Κλείνει ζαρώνει  

Η απώλεια το πένθος

Καρφώθηκan αμετάκλητα

Βαθιά  

For ever