Πλάκωμαν

Ανθίζουν σιωπηλά στις γλάστρες

Τα αυτοφυή one-day stand φυτά

Ανοίγουν με εμπιστοσύνη και αγάπη

Τα λεπτεπίλεπτα άνθη τους

Στον σιγανό ήλιο

Η μέρα υποτονική κυλά

Όλα αμίλητα καρτερικά

Χωρίς παράπονο

Αντέχουν τον αβάσταχτο πόνο

Της ζωής

Η φύση με τις παρωπίδες της

Ακολουθεί στωικά

το προδιαγραμμένο δρόμο της

Χωρίς απορίες χωρίς αναπάντητα ερωτήματα

Οι γάτες αδιάντροπα ερωτοτροποιούν

Ταράσσουν τον άηχο ουρανό 

Κραυγές παραπονιάρικες ανθρώπινες

Ηδονή πόνος μαζί

Στο φως του ήλιου ξεχύνονται

Κλάμα μακρόσυρτο που θα φέρει

Παιχνιδιάρικα γατιά στη γειτονιά

Χείμαρροι άγριοι ουρλιάζουν

Ζητούν να ξεχυθούν

Λουφάζουν στην γωνιά

«Σαν να 'χαν τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου τελειωμό»