κακότα

Έχει η μελαγχολία

Η κατάθλιψη μια γοητεία

Ένα prestige

Μία ευαίσθητη ψυχή

Υποκύπτει στην σκληρότητα

Της κοινωνίας

Δεν αντέχει στην ποταπότητα

Στον πόνο

Που αναβλύζει από κάθε γωνιά

Καλλιτεχνική φύση

Παραδίδεται

Η δυσθυμία,polital correct, όμως

Η κακότα[1]

Δεν ομολογείται

Κυριαρχεί σιγά σιγά

Ανεπιθύμητη

Σιωπηλή διακριτική

Στυλώνει τα δυο της πόδια

Σαν πεισματάρης

Γάιδαρος

Δεν κουνά ρούπι

Ψάχνει για

Ανεπαίσθητες ρωγμές

Χώνεται

Πετά το δηλητήριο της

Την ξεδιάντροπη αλήθεια

Την άσχημη πλευρά 

Και εξαφανίζεται

Μένεις με την αποφορά

Ταράσσεσαι 

Δεν μπορείς να πιστέψεις

Την μοχθηρία που σε μολύνει

Αναζητείς την αγάπη

Την καλοσύνη

Κυρίαρχες κάποτε 

Ο γερασμένος χρόνος

Ανικανοποίητος σαλιάρης

Γκρινιάρης απαρηγόρητος

Ξερνά στα χαλιά

Καθαρίζεις με επιμονή

Αδύνατο να σβήσει ο λεκές

Η σιγανή μυρωδιά

Απλώνεται παραμένει

Πληγώνεσαι με τα μοχθηρά

Αιχμηρά αστραπιαία συναισθήματα

Σαϊτιές 

Αναδύονται από τα άδυτα

Χτυπούν αλύπητα

Κρύβονται

Παραμένουν in silence

Μέχρι να σε γεμίσουν πάλι

Με αμηχανία με ντροπή

Με πίκρα

 

---

[1] κακότα =κακία, μοχθηρία