Καταχνιά

Άσπιλος ο ουρανός

Ούτε ένα συννεφάκι

δεν τον βαραίνει

ο ήλιος σιωπηλός

μόνο τα πουλάκια

χαρούμενα μονολογούν 

θέλουν να ξυπνήσουν

τη κουρασμένη γειτονιά

στην σχόλη βυθισμένη  

πέρα μακριά

μια θάλασσα σιγομουρμουρίζει

χαϊδεύει ακούραστα

την άμμο που όλο φεύγει

τα έλατα πάνω στα βουνά

τινάζουν τον ήρεμο τον ίδρο

το ποταμάκι παίζει

χαρούμενο σκουντά

ασάλευτες κοτρόνες

τα ράφια κείτονται κενά

γυμνά

Viruses καλπάζουν

Τρομεροί

Σκορπούν τον τρόμο

Αλλάζουν

Οι μάσκες της αποκριάς

Παιχνίδια παίζονται φοβερά

Ελεύθεροι πολιορκημένοι

Refugees  άμοιροι

Αναζητούν

Ήσυχες γειτονιές

Να ακούγονται φωνές

Παιδιών που παίζουν

Κάτω από ανθισμένες αμυγδαλιές

Η άνοιξη ήρθε ξανά

Αλώβητη καθαρή

Τα πάθια και οι καημοί

Του κόσμου

Δεν την σταματούν

Γλυκόπικρα Χαμόγελα σκορπίζει

Στην καταχνιά του κόσμου