Συννεφιασμένη Παρασκευή
Μεγάλη Παρασκευή
Ο ουρανός έτοιμος να κλάψει
Ησυχία στους δρόμους
Οι περισσότεροι έφυγαν
Σε ποικίλους προορισμούς
Κλειστά εξώφυλλα
Περιμένουν τους επίδοξους
Κλέφτες
Αργοκυλά η μέρα
Σιωπηλή καταθλιπτική
Μέρες γιορτών
Μέρες που μεγαλώνει η μοναξιά
Υπερίπταται
Ξεχωρίζει φαίνεται
Από όλη την πόλη
Αυτήν την επιθυμητή σφηκοφωλιά
Βάφεται με κόκκινο χρώμα
Κρύβονται οι μοναχικοί άνθρωποι
Σε πασχαλινές εξορμήσεις
Μέσα στο πλήθος των πιστών
Γεμίζει ο χρόνος ευτυχώς
Μεγάλες οι ακολουθίες
Τα κεριά οι ψαλμοί οι εκπνοές
Ζαλίζουν χαλαρώνει το σώμα
Το άξενο πλήθος
Άθελα του δίνει
Προσωρινά την αίσθηση
Του ανήκειν
Και η ψυχή μεταξύ ύπνου και ξύπνιου
Στοχάζεται ένα παράπονο
Αγωνίζεται να βγει να ουρλιάξει
Πιέζεται καταπίνεται
Ευπρέπεια προ πάντως
Καραδοκεί υπομονητική η τρέλα
Το γιατί της μοναξιάς
Τριγυρνά στους άδειους βρώμικους δρόμους
Περιμένουν την δυνατή βροχή
Να καθαρίσει
Να απομακρύνει την λέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου