ενίοτε

γέμισε ανθούς

το στείρο μπαλκόνι

φούντωσαν τα λουλούδια

άνθισαν

οι ασπροκόκκινοι κρίνοι

ξεχύνονται από παντού

επισκιάζουν τους συγκατοίκους τους

οι λεπτόψηλοι βλαστοί

καμαρωτοί

αγέρωχοι αντιστέκονται

στα μποφόρ

ασταμάτητα τα στρουθία τιτιβίζουν

τσιμπολογούν

παίζουν στις αυτοσχέδιες πισίνες

σαν ξέγνοιαστοι έφηβοι

οι δεκαοχτούρες

αδιάντροπα ερωτοτροπούν

μοιράζουν το σπυρί

χέζουν αδιάφορα

η άνοιξη εύρωστη

εύσαρκη ελπιδοφόρα

γενναιόδωρα

ραίνει ασταμάτητα

την βεράντα

με τα εφήμερα δώρα της

αθέλητη μελαγχολική αισιοδοξία

απλώνεται

τόσο λίγα

τόσα πολλά

la vive est belle

ενίοτε