Αν

 υποτυπώδη

Και ο κόσμος θα ήταν υποφερτός

Και ίσως και ωραίος

Η τέφρα της πόλης

Θα ρόδιζε

Γλυκό πρωινό

Οι γερασμένοι δρόμοι

Θα έστελναν νεανικά χαμόγελα

Η μικρότητα του ανθρώπινου γένους

Υπομονετικά χαμόγελα

Η απέχθεια

Στοργική κατανόηση

Το κορμί απρόσβλητο

Από την ποταπότητα

Μετουσίωση

Του στυγερού κόσμου

H happiness θα πλημμύριζε

τα πάντα

and now ασήκωτη βρωμερή γη

πλακώνει θρυμματίζει τον τράχηλο

άμοιρου Άτλαντα

Αν