αναφόραχτη απαντία

αναφόραχτη[1] απαντία[2]

Ο ήλιος δεν λέει να μαλακώσει

Το μεθώπορον

Παλεύει να κυριαρχήσει

Τα σώματα γυρεύουν θερμορύθμιση

Ιδρώνουν και κρυώνουν

γυμνός ο ουρανός

απλώνει αθώα

τη γαλανή  καθάρια αγκαλιά του  

τα νεφόπα αναποφάσιστα

τον ντύνουν

τον ξεντύνουν

άσπρος αφρός τα πέπλα τους

σκορπίζουν

θυμώνουν ύστερα μαυρίζουν

ένα αεράκι τρυφερό χαϊδεύει

τα κλαδάκια

ματαιωμένες οι δενδρώδεις

μηδικές

μοιρολογούν τα νιάτα τους

τα πράσινα τρυφερά βλαστάρια

απέμειναν άνυδρα κλαδιά

τα light green earrings  

ρυτίδες ζαρωμένα

διψά η γη

ζητά νερό και ο ουρανός δεν δίνει

κυκλάμινα ολιγαρκή

σκορπούνε την ελπίδα

κίτρινοι βολβοί

προσφέρουν μέγα δείπνο

ζωηρά   ανηφόριζαν

οι νεαροί

να εύρισκα μια δουλειά 

και με 300 ευρώ αρκεί

να ήταν κοντά στο σπίτι

σε βενζινάδικο

ότι να ναι

φαντάσου να βρεις

δουλειά σε φούρνο

τα τσιγάρα ένας καφές

φιλόστοργοι γονείς

πετάει μακριά η ελπίδα

ανθίζει η ανεργία

στοιχειωμένο γλοιώδες μέλλον

300 ευρώ

λαχταριστά μακρινά λουκούμια

και πέρα  οι ταρτούφοι-ισες

μεμψιμοιρίες

μουρμουρητά και γκρίνια

αισιόδοξα βάδιζαν τα παιδιά

στον κακοτράχαλο

ανηφορικό  δρόμο

μες την καμένη γη

ίσως βλέπανε

τα ταπεινά κυκλάμινα

που έστελναν

χαμόγελα ελπίδας

και ο γαλάζιος ουρανός

τους έστελνε αγάπη

ο άνεμος τους ψιθύρισε

γλυκιά η ζωή

κι είστε τόσο νέοι

απλώνεται η πέτρινη πόλη

σκληρό το μήνυμα της

 

μία μερμήγκα εργατική

ειρωνικό χαμόγελο

μου έστειλε

και μου έκλεισε το μάτι

αχ μου είπε

άλλοι δουλεύουνε

ανασφάλιστοι

από το πρωί ως το βράδυ

βορά του πάσα ένα

για ένα σπυράκι φαγητό

ζωή χωρίς αγάπη

μόνο δουλεία συνεχή

έφυγε βιαστική

δεν πρόλαβα

να ψελλίσω

 

---

[1] αναφόραχτα =απροσδόκητα, αιφνίδια

[2] απαντία =συνάντηση