Τα τρυφερά λόγια
Αγάπης ενσυναίσθησης
Πλήρης Αποδοχής
Ξεστομίζονται
Ανεπαίσθητα μετατρέπονται
σε μύριες βελόνες
Αιχμηρές
Τερατόμορφες
Στριμμένες στεγνές
Η αγάπη ματαιωμένη γραία
Πλημμυρισμένη από πικροχολιά
Τα χέρια που θέλουν
Να χαϊδέψουν
Να καταπραΰνουν
Στυλιάρια δύσκαμπτα
Κοτρόνες σκληρές
Ακίνητες
Η αγκαλιά γεμάτη θαλπωρή
εγροίκεμαν[1]
Παγοκολώνα
Ψυχρό μέταλλο
Αναζητώντας τον χρόνο
Της αυθόρμητης εύκολης
Αγάπης
Ανάβλυζε άκοπα
Νερό δροσερής πηγής
Ξεδίψαγες
Ασήκωτο έρμα
Αχρήστων ηχηρών απομειναριών
Σέρνονται
Τροχοί αλέθουν
Θρυμματίζουν ότι καλό
Πικρή κόνις
Σκορπίζεται
Γεμίζει τα δασωμένα ρουθούνια
Καλύπτεται ο
Παλιός αμφιβληστροειδής
Τσακίζεται η επικοινωνία
Στις αιχμηρές κορυφές του χρόνου

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου