Like Άρλεκιν

 

Kai έζησαν αυτοί καλά

Και εμείς

Με το όνειρο

Στο χέρι

Σελίδες πολλές

Γέμισαν

Με τους αθώους Αγνούς

Έρωτες

Εκείνη φτωχή πλην τιμία

Ωραία και καλή περήφανη

Εκείνος δε σκληρός

Δυνατός και αγαθός

Πέφτει στα γόνατα

Για την απρόσιτη

Αγαπημένη

Παρεξηγήσεις προκαταλήψεις

Τους χωρίζουν

Υπάρχει και κάποιος άλλος

Που καραδοκεί

Να κατακτήσει την σιωπηλή

Παγωμένη πριγκηπέσα

Ατσάλινη υπομένει

Ταλαντεύεται

Θωρεί τον άγαμο βίο που

Την περιμένει

Βάθια στα φυλλοκάρδια της

Κρύβει αγάπη ακριβή

Σεμνή και μυρωμένη

Σελίδες γεμίζουν

Ατελείωτες

Κάποτε ενδίδεις στο όνειρο

Υποκατάστατα της ζωής

Κάποτε λες πότε θα τελειώσει

Το ξέρεις το τέλος

Ζήσανε αυτοί καλά

Βαριέσαι και όμως συνεχίζεις

Μετράς τις σελίδες

Που απομένουν

At last o από μηχανής θεός

Ανίκητος από ψηλά

Έρχεται ρυθμίζει τα της σκηνής

Πέφτει αυτή θερμή αδύναμη

Λυμένα τα γόνατα τα μαλλιά

Μες στην τραχιά αρσενική αγκαλιά

Απίστευτη τρυφερότητα αναδύει

Όλες οι πίκρες 

Σβήνονται λιώνουν σαν κερί

Νεφέλη ευτυχίας τους οδηγεί

Παρέχει δια βίου προστασία

Κλείνεις το βιβλίο βιαστικά

Τελείωσε και αυτό το παραμύθι